توسط حضرت آيت الله حاج سيد محمد محسن حسيني طهراني
چکیده:
1 بیان فتوای بعضی از آقایان در خصوص کشف حجاب و نقد و اشکال بر آن. 2 بیان اهتمام و عرق دینی بزرگان نسبت به حجاب. 3 هر شی دارای مثال خاص خود است و همان مثال جنبه علّی نسبت به او دارد. 4 افرادی مانند طیب ظاهرشان آلوده بود اما باطن‌شان صاف بود. 5 نقل حکایتی بعد از زمان مرحوم آیت الله حکیم در تعیین مرجعّیت. 6 کلام مرحوم سید احمد کربلائی رضوان الله تعالی علیه در خصوص قبول مرجعیت: اگر جهنم رفتن واجب کفائی است من به الکفایه موجودست. 7 تشبیه عالم ماده نسبت به عالم مثال، به قطره نسبت به دریا در کلام معصوم علیه السلام. 8 بین حیثیت علی و مثال و بین معلول انفکاک و انفصال مستحیل است. 9 اضافه به صورت که مثال است موجب اضافه به ماده هم خواهد شد زیرا انفصال وجود ندارد. 10 همچنان که یک ولی خدا می‌توانند خلق ابدان کند، می‌تواند وجود فردای شخص را کنار وجود امروزش قرار دهد. 11 در خلق ابدان متعدده نفس با تمام ابدان نسبت مساوی دارد و علت آن هم این است که ماده ارتباطش با مثال یکی است یعنی اعمال مثال شده است. 12 اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله طبق نقل صحیح تشریف بردند در کربلا و خاک آوردند یعنی رفتن به کربلای پنجاه سال دیگر، نه کربلای الان، زیرا اگر رویت در مثال بود رویت مثال نیازی به این حرکت به سمت کربلا نداشت. 13 کلام مرحوم علامه طهرانی رضوان الله علیه در تفسیر سوره یس: (حدود 40 سال پیش) عن قریب تکنولوژی به جایی می‌رسد که از سلول پوست انسان یک انسان کامل درست می‌کنند.
مولودی خوانی نریمان پناهی برای ولادت امام سجاد سلام الله
راز و نیازِ امشبم تأثیر دارد
واللهِ دیدارِ علی تکبیر دارد
بالای چشمْ ابرو که نه، شمشیر دارد
هر نقطه از هرخطبه‌اش تفسیر دارد
أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا
و قرآن را با دقت و تأمّل بخوان!
تعبیر به «ترتیل» که در اصل به معنى «تنظیم» و «ترتیب موزون» است، در اینجا به معنى خواندن آیات قرآن با تأنی و نظم لازم و ادا صحیح حروف و تبیین کلمات و دقت و تأمل در مفاهیم آیات و اندیشه در نتایج آن است.
وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِیَ أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
کسانى که پیروى از نورى مى‌کنند که با پیامبر نازل‌شده است، آن‌ها رستگاران‌اند.
رستگاری درگرو پیروی از قرآنی است که نور است و خود طریق تلاوت را که پایین‌ترین مرتبه پیروی از قرآن است را در ترتیل خواندن می‌داند؛ یعنی قرآن را باید عربی خواند و بهتر است که از روی قرآن بخوانیم (به دلیل همان نورانیت آیات) و این منافاتی با اصل تدبر در مفاهیم و مطالعه ترجمه و تفسیر ندارد.
استاد ستوده نیا در این برنامه درباره قرائت فصیح با لهجه عربی توضیح می دهند.
اگر کسی بخواهد قرآن را عربی بخواند باید با علم تجوید آشنا شود.<br>در این برنامه به قرائت فصیح با لهجه عربی و رعایت تجوید آشنا می شویم.<br>همچنین در این برنامه درباره کلماتی که در سوره حمد خوانده می شود توضیح می دهیم.
قرآن به پیامبر اکرم(ص)نازل شده و حضرت قرآن را به مسلمانان آموزش می دادند و دقت فراوانی در صحیح خوانی قرآن کریم داشتند.<br>اقراء یعنی خواندن استاد بر شاگرد.<br>بدین ترتیب که پیامبر (ص) پس از نزول، قرآن را به شاگردان آموزش می دادند.<br>در قرائت قران کریم، ابتدا باید خواندن قرآن را اصلاح کنیم و آموزش ببینیم و سپس به حفظ آن، و بعد به مفاهیم و تفسیر و عمل خالصانه ،و همچنین به محتوای آموزشی آن بپردازیم.
لطفا منتظر باشید ...
