مناجاتی زیبا و شنیدنی از درد دلی عاشقانه با حضرت معبود«پرودگار؛ بگذار این بار من قصه آدمیان را برایت بازگو کنم. چون کودکی که قصه‌ی آموخته از والدین را برایشان دوباره‌خوانی می‌کند و یا آموزنده‌ای که به آموزگار خویش آموزه پس می‌دهد. آن روزگار، کم بودیم و تنها؛ مردی و زنی که آغازگر خلقت و هم هبوط شده بودند. و در گذر زمان، ما آرام آرام و پیش چشم تو به سرعت مشمول تکثیر شدیم و به حکمت تو در شعبه‌ها و فرق بسیار، ازدیاد یافتیم.»(تیتراژ پایانی برنامه سمت خدا)(2:52)