قدم قدم دلم بی قرارِ دمِ رسیدن است
تمام جاده ها با "الی کربلا" مزین است
آمدم پیاده پابرهنه سویت
پر شده تمام جاده ها از بویت
آمدم تماشای تو
به شوق دعای تو

سوی مرقدت، آمدم به هر نفس
تا رها شوم ز دام غفلت و هوس
"زائر تو گشته‌ام، تا رِسم به اصل خود
"کربلا به اصل خود رسیدن است " (1) و بس

این من و دل فدایی‌ام، اربعین شد و هوایی ام
تا همیشه کربلایی‌ام، حسین یا حسین
"ای شهید سرجدا حسین، ای امام کربلا حسین
کشته ره خدا حسین، حسین یا حسین"
***
به هر کجا نظر می کنم بر نیزه ها سری است
جهان در انتظار قیام حسینِ‌دیگری است
خون کیست؟ که جاری شده در هرکران
راه کیست؟ که خون می طلبد هرزمان
شور کیست که شد مستدام
بر او تا ابد سلام


ای حسینیون، شور محشر آمده
یک تنه امامتان به سوی لشکر آمده
بر دل یزیدیان، نور وی نمی رسد
پای ابن سعدشان به مُلک ری نمی رسد

تا همیشه می دهد صلا، کاروان راه کربلا
ای خوشا شکوه این بلا، حسین یا حسین
"ای شهید سرجدا حسین، ای امام کربلا حسین
کشته ره خدا حسین، حسین یا حسین"
***
کسی که عاشق تو شده دل‌نبسته بر جهان
نمی فروشد این درد غم را به درد آب و نان
وای اگر، که عهد خود ز من برداری
وای اگر، مرا به حال خود بگذاری
وای اگر نباشم فدا
فدای تو سر جدا

از غمت رسد، هر زمان غمی دگر
وای اگر روم به زیر پرچمی دگر
مرده ام مگر حسین، که ز پا فتاده‌ای؟
که در آن عطش به نیزه تکیه داده ای

دل پر از قیامتِ حسین، کشته‌ی عنایت حسین
تشنه ی زیارت حسین، حسین یا حسین
"ای شهید سرجدا حسین، ای امام کربلا حسین
کشته ره خدا حسین، حسین یا حسین"