میباره غربت از خاک اینجا
خیلی عجیبه این دشت و صحرا
در بین محمل دلشوره دارم
یک دم بیا وبنشین کنارم
اشکامو نگاه کن حالم رو به راه نیست
از مادر شنیدم تو کوفه وفا نیست
واویلا حسینم ......
شد کاروانت کرب و بلایی
میده مشامم بوی جدایی
میدونم این شهر رحمی ندارند
داغت رو روی قلبم می ذارند
از اینجا حذر کن کوفه جای ما نیست
ترسیدم حسین جان تو کوفه حیا نیست
واویلا حسینم ......
خیره به گودال مونده نگاهم
بی تو برادر من بی پناهم
می دونم اینجا میشه قیامت
چند روز دیگه میرم اسارت
با لب های تشنه می برند سرت رو
با زنجیر می بندند دست خواهرت رو
واویلا حسینم ......