رفیق
می‌دونم که هستی کنارم همیشه
اگه جنگ شه اگه پاندمی شه
تو دنیا رفیق

رفیق
محاله تو باشی آدم کم بیاره
اگه حتا از آسمون غم بباره
یه دریا رفیق

یه وقتایی دنیا جوری نامیزونه
که آدم حیرون می‌مونه
خیالی ولی نیست
اگرکه رفیقی پیشت باشه شونه به شونه

از این جور رفیقا رفیقای لوطی رفیقای با عشق و مشتی
مث کوه پشتت اگه سیل نوحم بیاد پیشتن مثل کشتی

تو روزایی که اوضام قاراشمیش بود و تیره
هوامو داشتی یادم نمیره
کارت درسته یه دنیا می‌خوامت
دمت گرم سلطان فدای مرامت

رفیق یادته زندگی تلخ و نامهربون بود
دلم از همه جا و هرچیز این دنیا خون بود
حواست بهم بود رفیق بودنت انگاری هدیه از آسمون بود

از این جور رفیقا رفیقای لوطی رفیقای با عشق و مشتی
مث کوه پشتت اگه سیل نوحم بیاد پیشتن مثل کشتی