از همون اول عمرم قبل اینکه راه بیفتم
تا زمین می خوردم یا علی می گفتم
اسممو بلد نبودم، اسمتو می بردم
از همون بچگیامم واسه تو می مردم
تا علی می گفتم گره ها وا می شد
یه بغل آرامش تو دلم جا می شد
توی این تنهایی توی این تاریکی
همه دورن اما تو به من نزدیکی