توسط حضرت آيت الله حاج سيد محمد محسن حسيني طهراني چکیده: 1 حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلّم و حضرت امیر علیه‌السلام در جنگها از همه به دشمن نزدیک‌تر بودند. 2 مُثُل افلاطونی ریشه در علم عنائی حق دارد و آن عبارت است از تحقّق صور عینیۀ خارجیه به صورت علمیه در ذات حق در مقام اسم. 3 رؤیت در مثال و برزخ به قدری قوی است که گاهی رائی خَلط بین رؤیت ظاهر و باطن می‌کند. لذا مرحوم انصاری رضوان الله علیه فرمودند: اغلب حکایات مرحوم حاجی نوری در نجم‌الثاقب در مکاشفه رخ داده است. 4 در علم انسان به اشیاء خارجی، نفس تعین خارجی به عنوان یک علم حضوری برای انسان حاصل می‌شود گر چه منشأ آن به واسطۀ علم حصولی است. پس بنابراین مآل علم حصولی به علم حضوری خواهد بود. 5 چنانچه در علم به اعیان خارجیه مثال متصل انسان با اعیان خارجیه ارتباط برقرار می‌کند همانگونه که در وجود ذهنی گفته شد، در باب مکاشفات هم مطلب از همین قرار است. 6 در مکاشفات، نفس نیازی به عبور از ماده ندارد، دفعةً خود صورت را ادراک می‌کند یعنی آن مبدئیّت مادّی از اول منتفی است. 7 در هر دو قسم از ادراک ظاهری و باطنی، اتصال مثالین صورت گرفته است. 8 نفس می‌تواند خلق صور ذهنیه و نفسانیه کند و به عنوان وجود خارجی وانمود کند. بیان حکایتی از اختلاف فتوا در دو شرایط مختلف، در همین راستا. 9 مجتهد باید به عالم ملاکات رسیده باشد و نفس او به ملکوت متصل شده باشد. 10 قضیه‌ای در رابطه با شخصی که مدّعی رؤیت امام زمان علیه‌السلام بود. 11 کلام مرحوم حداد رضوان الله علیه: آن فردی نزدیک‌تر است که خود را به توحید نزدیک‌تر احساس کند. 12 علّت قرائت مرحوم حداد و انتخاب ایشان شعر مثنوی را در اولین ملاقات با مرحوم علامه طهرانی رضوان الله علیهما.