در قسمت قبل از شاهکار حضرت علی گفتیم.از بلایی که سر عمرو بن عبدود آورد و تابلویی که از دلاوری و دلسوزی واخلاق، وسط معرکه خندق کشید.

سپاه دشمن بعد از اون آبروریزی بزرگ ، عقب نشست اما دست از حمله برنداشت. درگیریای پراکنده و زد وخوردای خونین، برنامه روزانه بود.

محاصره مدینه خیلی طولانی شد. تو اون سرمای ناجور با اون جیره غذایی ناچیز، اون حجم از فعالیت بدنی رو نمیشد تحمل کرد.پیغمبرکه این شرایطو دید تصمیم گرفت با یه تدبیری به این محاصره پایان بده تا این فشار از گُرده ی مردم کم بشه و دست به کار شد...