حکایتي آموزنده از حجت الاسلام و المسلمين «ناصر رفیعی» :«کمیل می گوید، شبی با حضرت امیرالمومنین امام علی(ع) در کوچه ای رد می شدیم، صدای صوت قرآنی را شنیدیم که به قدر زیبا بود که منایستادم. حضرت فرمود بیا برویم. این صوت، لقلقه زبانش است. در جنگ نهروان وقتی از بین کشته ها عبور می کردیم، حضرت به جنازه ای از خوارج اشاره کرد و فرمود این همان شخصی است که آن شب از صدای زیبایش متعجب شده بودی»
لطفا منتظر باشید ...
