نواهنگی زیبا از شعر «علیرضا بدیع» و با صدای «علیرضا معینی» با این ابیات «به جرم اینکه دلم آه هست و آهن نیست؛ کسی به جز تو در این روزگار با من نیست؛ خوش آمدی ... بنشین ... آفتاب دم کردم؛ که چای دغدغه ی عاشقانه ی من نیست؛ زمانه ای شده خاتون که هفت خوان از نو؛ پدید آمده اما یکی تهمتن نیست؛ به دور هر که بچرخی به دورت اندازد؛ اگر چه قصه ما قصه فلاخن نیست؛ تو را به خانه نیاورده ام گلایه کنم؛ شب است و وقت برای گلایه کردن نیست؛ بیا از این گله ها بگذریم و بگذاریم؛ زمان نشان بدهد دوست کیست...دشمن کیست...!»(تولید اختصاصی بانک صوتی تبیان)(2:58)