نصیب ما یا رسول الله پس از تو اندوه و بیم است
نه تنها شیعه، که بعد از تو تمام عالم یتیم است

کدامین پیغمبر آیا بود چنین دلسوز امت؟
که چشم از دنیا نبستی و نشد جان تو راحت
مگر آن دم که خدایت داد تو را اذن شفاعت
آی
خوشا هرکه شد آشنای تو
دل و جان عالم فدای تو
فدای غم و غصه‎های تو
آی
در آن لحظۀ واپسین آنجا
چه گفتی تو با دخترت زهرا
که زد خنده در اوج ماتم‎ها
امان از این غربت جانکاه
(رسول الله یا حبیب الله)
شروع غربت همان روز و همان دم شد در مدینه
به چشمان دل بیا بنگر محرّم شد در مدینه

به چشم دل کربلا بنگر مگو امکان ندارد
بسا مومن که ولایت را به قلب و جان ندارد
کنار پیغمبر است اما به او ایمان ندارد
آی
در آن لحظۀ واپسین آنجا
تو در گریۀ حیدر و زهرا
ببین غربت و اوج غربت را
آی
دوات و قلم گر نیاوردند
جسارت چرا بر نبی کردند
عجب ناسپاسند و نامردند
امان از این غربت جانکاه
(رسول الله یا حبیب الله)

شاعر: حسن صنوبری