سخنرانی «آیت الله مجتبی تهرانی» پیرامون «اوصاف متقین با استناد به خطبه متقین نهج البلاغه « اِذا زُكِّىَ اَحَدٌ مِنْهُمْ خافَ مِمّا يُقالُ لَهُ فَيَقُولُ: اَنَا اَعْلَمُ بِنَفْسى مِنْ غَيْرى، وَ رَبّى اَعْلَمُ بى مِنّى بِنَفْسى; اللّهُمَّ لاتُؤاخِذْنى بِما يَقُولُونَ، وَاجْعَلْنى اَفْضَلَ مِمّا يَظُنُّـونَ، وَ اغْفِرْ لى ما لايَعْلَمُـونَ؛ هرگاه يكى از آنان را تمجيد كنند، از آن تمجيد بيم نموده و گويد: من از ديگران به خود آگاه ترم، و پروردگارم از خودم به من داناتر است; خداوندا، مرا به آنچه درباره ام گويند مگير، و از آنچه مى پندارند بهتر گردان، و زشتى هايى را كه از من خبر ندارند بر من ببخش» (28:00)