آیه 62 سوره «نمل» با تلاوت «شاطری»: «أَمَّن يجُيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ أَ ءِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ»: يا کیست آن كه درمانده ای چون او را بخواند پاسخ دهد و گزند و آسيب را از او بردارد و شما را نمايندگان خود- يا جانشين پيشينيان- در زمين سازد؟ آيا با خداى يكتا خدايى هست؟ عده اندكى ياد مى‌كنند و پند مى‌پذيرند. (00:23)