مناجاتی زیبا و شنیدنی از درد دلی عاشقانه با حضرت معبود«می‌دانم خداوند؛ می‌دانم پروردگار؛ می‌دانم که شادمانی و خنده‌ام، لبخند جاودان خداوندی‌ات را می‌انگیزد، و خوب‌تر می‌دانم که غم و گریه‌ام را دوست نمی‌داری و نمی‌پسندی؛ پس خداوندم؛ چه نالایقم اگر از بازگشت سفر بندگی‌ام، گریه و غم نابندگی سوغات آورده باشم، و راستی چه شکری می‌شود که بنده‌ای شادمان و خندان باز گردد به سویت؛ آنگونه که دوست داری، خداوند، نزدیک‌تر از...»(تیتراژ پایانی برنامه سمت خدا)(2:29)