رساله گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ احکام روزه؛ مسأله ١٥٩٦: اگر روزه دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها، به خدا و پيغمبر و جانشينان آن حضرت عمدا نسبت دروغ بدهد، اگر چه فورا بگويد دروغ گفتم، يا توبه كند، روزه او باطل است. و احتياط واجب آن است كه حضرت زهرا سلام الله عليها و ساير پيغمبران و جانشينان آنان هم در اين حكم فرقی ندارند.
رساله گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ احکام روزه؛ مسأله ١٥٩٧: اگر بخواهد خبری را كه نمی داند راست است يا دروغ نقل كند، بنابر احتياط واجب بايد از كسی كه آن خبر را گفته يا از كتابی كه آن خبر در آن نوشته شده، نقل نمايد. ليكن اگر خودش هم خبر بدهد، روزه اش باطل نمی شود.
رساله گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ احکام روزه؛ مسأله ١٥٩٨: اگر چيزی را به اعتقاد اين كه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمی شود.
رساله گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ احکام روزه؛ مسأله ١٥٩٩: اگر بداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر روزه را باطل می كند و چيزی را كه می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آن چه را كه گفته، راست بوده، روزه اش صحيح است
رساله گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ احکام روزه؛ مسأله ١٦٠٠: اگر دروغی را كه ديگری ساخته عمدا به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد، روزه اش باطل می شود، ولی اگر از قول كسی كه آن دروغ را ساخته نقل كند، اشكال ندارد.
رساله گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ احکام روزه؛ مسأله ١٦٠١: اگر از روزه دار بپرسند كه آيا پيغمبر صلی الله عليه و آله و سلم چنين مطلبی فرموده اند و او جايی كه در جواب بايد بگويد نه، عمدا بگويد بلی، يا جايی كه بايد بگويد بلی، عمدا بگويد نه، روزه اش باطل می شود.
رساله گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ احکام روزه؛ مسأله ١٦٠٢: اگر از قول خدا يا پيغمبر حرف راستی را بگويد، بعد بگويد دروغ گفتم، يا در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن روز كه روزه می باشد بگويد آنچه ديشب گفتم راست است، روزه اش باطل می شود.
لطفا منتظر باشید ...
