از کودکی همراه پدرش مرحوم مفتاح به مسجد امامزاده می‌رفت و به نوحه خوانی روان و آهنگ‌های دلنشین مرحوم استاد سیدعلی مهیمنیان گوش می‌داد و همین مساله باعث شد تا اولین جرقه‌های علاقه به نوحه خوانی در وجود او زده شود. از آن پس آرام آرام به تمرین نوحه‌خوانی پرداخت و از جوانی به تشویق سیدعلی مهیمنیان و خانواده‌اش به نوحه خوانی رو نمود. بالاخره در سال ۱۳۳۰ در محله‌ی تنگک رییسی نوحه خوانی رسمی خود را شروع کرد. کم کم به مساجد محلات دیگر نیز برای مداحی دعوت شد و صدایش مورد توجه قرار گرفت. درپی آن حاج حبیب فیوز یکی از معمرین و بانیان بوشهری او را به نوحه خوانی در مساجد بوشهر فرا خواند و شغلی نیز در کارخانه‌ی آرد خود به او داد. این آغاز شهرت و رواج کار جهانبخش شد چرا که در اندک زمانی آوازه‌ی بخشو در سرتاسر شهر پیچید و با استفاده از راهنمایی‌های استاد مهیمنیان و استاد اصلاح‌پذیر و بویژه استاد محمد شریفیان که از خویشاوند وی بود ، در ردیف بهترین نوحه خوان های بوشهر قرار گرفت. جهانبخش کردی زاده سرانجام در روز ۱۹ مردادماه ۱۳۵۶ چند روز مانده به ماه مبارک رمضان، دور از دیار خود هنگام برگشت از زیارت مشهد مقدس بطور مشکوکی و ظاهراً بر اثر سکته‌ی قلبی در بیمارستان نمازی شیراز بدیدار ارباب بی کفنش نایل آمد. مرگ مشکوک و ناگهانی او تمام مردم شهر را عزادار نمود و در حالی که بازار شهر به احترام او تعطیل شده بود، مردم بوشهر یکی از باشکوه‌ترین تشییع جنازه‌ها را همراه با عزاداری و سینه‌زنی برپا کردند. او اکنون در جوار امامزاده محمدباقر(ع) بوشهر برای همیشه آرمیده است
نوحه خوانی در بوشهر اجرا:جهان بخش کردی زاده(بخشو)«گشته وارد کربلا زینب مضطر؛تا بگیرد در بغل قبر برادر؛آخ واویلا آمد اربعین صد واویلا آمد اربعین» (3:36)
لطفا منتظر باشید ...
