شمع فروخ

شعر «شمعی فروخت چهره که پروانه ی تو بود/ عقلی درید پرده که دیوانه تو بود/ خم فلک که چون مه و مهرش پیاله هاست/ خود جرعه نوش گردش پیمانه تو بود » از دیوان اشعار مرحوم شهریار تبریزی (2:25)