شعرخوانی در مدح امام رضا (ع) با قصیده ای از محمدتقی ملك الشعرای بهار « تبارك الله از این فرخ آستان كه بود / به پاس درگه او آسمان همیشه مقیم / حریم زاده موسی كه چون دم عیسی / روان فزاید خاك درش به عظم رمیم / بوالحسن خورشید آن مصطفی كاید درست / با ولایش تاجی از خورشید بر سر داشتن» (1:24)