شعرخوانی در مدح امام رضا (ع) با شعری از محمود بن یمین الدین «گوهر افشان کن زجان ای دل که می دانی چه جاست / مهبط نور الهی روضه پاک رضاست / دُرّ دریای فتوّت گوهر كان كرم / آن كه شرح جود آباء كرامش هل اَتاست / ظلمت و نور جهان عكسی زموی و روی اوست / موی او واللّیل اِذیغشی و رویش والضّحی است» (5:59)