میلیون سالها

شعر «به میلیون سالها پرواز نوری آسمان پرّان / هنوزش کاروان کهکشانها در بدایت بود/ ازل با خیل اشباح خروشان در ابد پویان/ سواد لا مکانش همچنان در بی نهایت بود» از دیوان اشعار مرحوم شهریار تبریزی  (4:49)