امید و نومیدی

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «به نومیدی، سحرگه گفت امید/ که کس ناسازگاری چون تو نشنید/بهر سو دست شوقی بود بستی / بهر جا خاطری دیدی شکستی» (4:24)