تاراج روزگار

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «نهال تازه رسی گفت با درختی خشک/ که از چه روی، ترا هیچ برگ و باری نیست/ چرا بدین صفت از آفتاب سوخته‌ای/ مگر بطرف چمن، آب و آبیاری نیست» (1:27)