روش آفرینش

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «سخن گفت با خویش، دلوی بنخوت/ که بی من، کس از چه ننوشیده آبی/ ز سعی من، این مرز گردید گلشن/ ز گلبرگ پوشید گلبن ثیابی» (2:31)