بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ ﴿۱﴾ واى بر کمفروشان (۱) الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُوا عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ﴿۲﴾ که چون از مردم پیمانه ستانند تمام ستانند (۲) وَإِذَا کَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ ﴿۳﴾ و چون براى آنان پیمانه یا وزن کنند به ایشان کم دهند (۳) أَلَا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ ﴿۴﴾ مگر آنان گمان نمى دارند که برانگیخته خواهند شد (۴) لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿۵﴾ [در] روزى بزرگ (۵) یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿۶﴾ روزى که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پاى ایستند (۶) کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ﴿۷﴾ نه چنین است [که مى پندارند] که کارنامه بدکاران در سجین است (۷) وَمَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ ﴿۸﴾ و تو چه دانى که سجین چیست (۸) کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۹﴾ کتابى است نوشته شده (۹) وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿۱۰﴾ واى بر تکذیب کنندگان در آن هنگام (۱۰) الَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿۱۱﴾ آنان که روز جزا را دروغ مى پندارند (۱۱).