تیتراژ پایانی سریال «روزهای بهتر»

دل دل دیوونه هر بار به تو نگفتم،همیشه روشن
دو قطره اشکی تو چشم من
چون موجی از جان به تو دلبندم
کی از پا بنشینم تا ساحل
تو با من نفسی تا ننشینی
من آهی نکشم آرام از دل
من به تو نگویم راز دل تنها
چون نپذیری تو حرف مرا
گاهی پنهون گاهی پیدا
گاهی تاریک گاهی روشن
تب عشقی که تو دادی نرود از تن من

چون موجی از جان به تو دلبندم
چون موجی از جان به تو دلبندم
کی از پا بنشینم تا ساحل
تو با من نفسی تا ننشینی
من آهی نکشم آرام از دل
گاهی پنهون گاهی پیدا
گاهی تاریک گاهی روشن
تب عشقی که تو دادی نرود از تن من

;