تیتراژ «پرستاران»

چی از این بهتر که زخمم میزنی

این یعنی هر لحظه تو تن منی

شب خودت زخمامو میبندی برام

چون خودن باز خنجر میزنی

حال این روزای خستمو نبین

خیلی ابریم که این بارون شدم

وقتی که این دردتو به جون میخرم

یعنی خیلی وقته که درمون شدم

من بمیرم از تو دل نمیکنم تو این روزای ابری و کبود

خودمو روزی سپردم دست تو که تمام بغضم از دست تو بود

شب به شب تو این اتاق غرقه در تب

وقتی جونم پره پر پر زدنه ثانیه به ثانیه حس میکنم

یه نفر خیلی حواسش به منه

بعد زخم عشق تو هر جا یکی عاشق اینه واسم کاری کنه

از کسی که تو بهش فکر میکنی

بایدم دنیا پرستاری کنه

من بمیرم از تو دل نمیکنم

توی این روزای ابری و کبود

خودمو روزی سپردم دست تو

که تمام بغضم از دست تو بود

;