«آدمی اسیر دلتنگی ابرهای بی چراغ، از انسان و فکرهای آسمانی اش اسکلتی مانده بود. دهانش انباشته از خاکستر حروفی نه آبی نه سبز، سرخ سرخ میراث قابیل. بی حدوث عاشورا دروازه های رویا فرصت برای عشق ورزیدن، نشستن کنار ذات گل سرخ، همگامی با حقیقت آب و آزادی، بازهم بسته می ماند و در کف دستهای هیج گس نه ماه سیم گون و نه ماه و نه خورشید بی تن پوش»: با صدای استاد «عبدالعظیم صاعدی» و انتخاب موسیقی دکتر محسن جلیلی؛ از مجموعه عاشورای سپید