شعر «محالی بی مجال» با صدای استاد «عبدالعظیم صاعدی» و انتخاب موسیقی دکتر محسن جلیلی؛ از مجموعه عاشورای سپید: روزگار همچنان در چله های زخم دچار، و عادت های ساده زندگی، خوشبخت زیستن محال بود و بی مجال. ده انگشتان شکسته رویا باید التیام می یافت و رویاهای تندرست دوباره دست جهان و جهانیان را می فشرد، ظهر عاشورا ظهور التیام درد در ده انگشت رویا بود و پایان کرشمه شور بختی ها.