شرمنده شما شدم آقا

شرمنده‌ی شما شدم آقا مرا ببخشدر کوچه مانده‌ام تک و تنها مرا ببخشآن نامه کاشکی که به دستت نمی‌رسیدگفتم بیا، به خاطر زهرا مرا ببخشآقا گمان کنم که به همراه کاروانمی‌آوری سه‌ساله‌ی خود را مرا ببخشبا ساقی‌ات بگو که فقط فکر آب باشاز قول من بگو تو به سقا مرا ببخشفردا ز بام دارالاماره صدا زنمیا اینکه سمت کوفه میا یا مرا ببخشباعث منم که خواهرت آواره شد حسینشرمنده‌ام ز زینب کبری مرا ببخشدیدم درون جمعیت انگار حرملهتیر سه‌شعبه کرد مهیا مرا ببخشاینجا همه ز نام علی کینه داشتندسربسته، وای از دل لیلا مرا ببخشجان می‌دهی غریب، تو بر خاک و کوفیانبا خنده می‌کنند تماشا مرا ببخشجایی که می‌شود تن تو پایمال اسبآقای من کرم کن و آنجا مرا ببخشای وای اگر اسیر شود خواهرت حسینکوفه شود مصیبت عظما مرا ببخشوقتی به کوفه رد شدی از پیش پیکرممولا ز روی نیزه‌ی اعدا مرا ببخش

;