شيخ كلينى به سند معتبر از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده است كه چون صبح كنى بگو:
اَصْبَحْتُ بِاللَّهِ مُؤمِناً عَلى دینِ مُحَمَّدٍ وَ سُنَّتِهِ وَ دینِعَلِىٍ
بامداد کردم در حال ایمان به خدا و بر دین محمد و روش او و دین على
وَ سُنَّتِهِ وَ دینِ الْأَوصِیآءِ وَ سُنَّتِهِمْ آمَنْتُ بِسِّرِهِمْ وَ عَلانِیَتِهِمْ وَ شاهِدِهِمْ وَ
و روش او و دین اوصیاء و روش آنها ایمان دارم به نهان و آشکارشان و حاضر و
غآئِبِهِمْ وَ اَعُوذُ بِاللَّهِ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلِىٌ
غایبشان و پناه برم به خدا از آن چه پناه جست از آن رسول خدا صلّى الله علیه و آله و امیرالمؤمنین
عَلَیْهِ السَّلامُ وَالْأَوْصیآءُ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَاَرْغَبُ اِلَى اللَّهِ فیما رَغِبُوا اِلَیْهِ
علیه السّلام و اوصیاء علیهم السّلام و توجّه کنم به سوى خدا در آن چه ایشان به سوى او توجّه کردند
وَلاحَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ
و جنبش و نیرویى نیست جز به خدا.
مفاتیح الجنان به نقل از الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص: ;