غایت جهد

مناجات با خدا «بار فراق دوستان بس که نشسته بر دلم/می‏روم و نمی‏رود ناقه به زیر محملم/ذکر تو از زبان من، فکر تو از جنان من/چون برود که رفته‏ای در رگ و در مفاصلم»؛ شاعر: « سعدی» (02:58)