جفای چرخ

مناجات با خدا «هر دم برم به گریه پناه از فراق یار/بارم چو کوه و روی چو کاه از فراق یار/چون جان به لب رسید و دل از غم خراب شد/تن نیز گو: ممان و بکاه از فراق یار/چشمم چو صبح گشت سپید از جفای چرخ/صبحم چو شام گشت سیاه از فراق یار» (02:48)