سحر

مناجات با خدا «دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند/واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند/بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند/باده از جام تجلی صفاتم دادند/چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی/آن شب قدر که این تازه براتم دادند» (04:35)