در ایران در ییلاقات اطراف تهران، شمیرانات و در کرج در دامنه‌های البرز، کندوان، پل زنگوله، در مناطق شمالی در گیلان، هرزویل و جنگل نودی، عمارلو، راه کبوترچاک به زردچیان، رودبار، آستارا، بندرگز و در آذربایجان در دامنه‌های سهند، زنقاب، دیلمان و ارسباران، لرستان (در کنار رودخانه کشکان) به طور خودرو دیده می‌شود.

خواص دارویی چای گزنه (دم‌کرده گزنه):

• مجاری ادرار (پروستات) را مداوا می‌کند.
• دستگاه تنفسی را درمان می‌کند.
• ضد قند خون است.
• افزایش دهنده گلبول‌های قرمز خون است.
• صرف نظر از جنبه‌های خوراکی که به صورت پخته مانند اسفناج خورده می‌شود و سرشار
از مواد معدنی و مغذی است دارای ماده‌ای به نام سکرتین است که بهترین عامل جهت به کار انداختن غدد ترشحی هاضمه در معده، ‌روده، کبد، لوزالمعده و کیسه صفرا است.
• ضد سرفه، سل و آسم است.
• ضد آرتروز، رماتیسم و دیگر اختلالات مفصلی و ماهیچه‌ای است.
• با مشکلات پوستی مقابله می‌کند.
• اختلالات روده‌ای را درمان می‌کند.
• در درمان آلرژی‌های گوناگون مانند اگزما و تب یونجه موثر است.
• برای درمان عفونت ادراری به کار می‌رود.
• به ازدیاد شیر مادران کمک می‌کند.
• از ریزش موی سر جلوگیری می‌کند.
• خون را تصفیه می‌کند.

قسمت‌های مورد استفاده: برگ‌ها، سرشاخه‌های گلدار و ریشه گزنه استفاده می‌شود.
اخیراً حلقه‌های پپتیدی‌ای از عرق گزنه جدا سازی شده است که نام اختصاری گزلین دارند ( ترکیبی از گزنه+انسولین) این حلقه‌ها که اثر ضد دیابت رابه آن‌ها نسبت می دهند قادرند با روی هم قرار گرفتن ایجاد منفذ(pore) نموده و گلوکز را به درون سلول انتقال دهند. تحقیق فوق در دانشگاه‌های تهران و تورنتو کانادا انجام شده است.