لطفا منتظر باشید ...
لطفا منتظر باشید ...
لبَّیک یا حسین
لبَّیک یا حسین، یعنی در معرکه، تا پای جان بمان، بگذر از سر
لبَّیک یا حسین، یعنی نعش پسر، یعنی در این وداع، صبر مادر
یعنی باور کنی کربلا را
یعنی تاب آوری طعنه ها را
یعنی بیعت کنی با شهادت
یعنی صبر جمیل بر مصیبت
بشنو ای دل، هل من معین، می آید از، کرب و بلا
(لک لبَّیک یابن الزهرا، عاشورایی ست لبَّیک ما)
(لبَّیک یا حسین یا ثارالله)
هم‌عهدی با شهید، عهد ما با خداست، «مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِر [1]»، تقدیر ماست
می‌خوانیم: «ربَّنا ثَبِّتْ أَقْدامَنا [2]»، تقدیر دشمنان، شمشیر ماست
لبَّیک یا حسین حسرت ما
لبَّیک یا حسین حجت ماست
از پیکار مدام، ترس مان نیست
تا « إِحْدَى الْحُسْنَیَیْن [3]»، قسمت ماست
با نغمه ی «وَ الْعادِیات [4]» جان می‌گیریم در میدان ها
(لک لبَّیک یابن الزهرا، عاشورایی ست لبَّیک ما)
(لبَّیک یا حسین یا ثارالله)
دلتنگم یا حسین، دلتنگ کربلا، می گردم در پی ات، در هر رؤیا
محتاجم چون زهیر، محتاج یک نگاه، کی پاکم می کنی؟ یا ثارالله
می بوسم عاقبت دستانت را
می‌گیری عاقبت دستانم را
تا کی بی تو چنین زنده ماندن
کشته ما را غم روضه خواندن
قرار ما هیئتی‌ها این اربعین کرب و بلا
(لک لبَّیک یابن الزهرا، عاشورایی ست لبَّیک ما)
(لبَّیک یا حسین یا ثارالله)
با اذن رهبرم، از جانم بگذرم، در راه این حرم، در راه یار
یا حیدر گویم و شمشیری جویم و اندازم لرزه بر جان کفار
هم پیمان گشته‌اند کفر و تکفیر
شیطان است و زر و زور و تزویر
اما از وعد حق دل آگاه است
پیروز این نبرد حزب الله است
نماز صبح در کربلا، نماز ظهر در سامرا
نماز عصر إن‌شاء‌الله، بقیع و مسجد الاقصی
(لبَّیک یا علی یا مرتضی)
شاعر: میلاد عرفان پور (بند1تا3)
محمد مهدی سیار (بند آخر)
منابع:
[1] . مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلا (احزاب، 23)
ترجمه: در میان مؤمنان مردانى هستند که بر سر عهدى که با خدا بستند صادقانه ایستادهاند؛ بعضى پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضى دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلى در عهد و پیمان خود ندادند
[2] . رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَیْنا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرین (بقره، 250)
ترجمه: «پروردگارا! پیمانه شکیبایى و استقامت را بر ما بریز! و قدمهاى ما را ثابت بدار! و ما را بر جمعیّت کافران، پیروز بگردان!
[3] . قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمْ أَنْ یُصیبَکُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَیْدینا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَکُمْ مُتَرَبِّصُون (توبه، 52)
ترجمه: بگو: «آیا درباره ما، جز یکى از دو نیکى را انتظار دارید؟! (: یا پیروزى یا شهادت) ولى ما انتظار داریم که خداوند، عذابى از سوى خودش (در آن جهان) به شما برساند، یا (در این جهان) به دست ما (مجازات شوید) اکنون که چنین است، شما انتظار بکشید، ما هم با شما انتظار مىکشیم!»
[4] . وَ الْعادِیاتِ ضَبْحا (عادیات، 1)
ترجمه: سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى که نفسزنان به پیش مىرفتند.
