دكلمه خواني

دکلمه خوانی «هلا بیکم» با شعری از «حامد عسکری» و صدای «صابر خراسانی»؛ «از هر جا باشی میشنوی هر دم، هلابیکم ...»

دکلمه ای بسیار زیبا با عنوان « برای خلق تو » در مدح پیامبر مهربانی ها ، حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با صدای «نجم الدین شریعتی» « برای خُلق تو باید کنند تحسینت/ نشد مشاهده شصت و سه سال نفرینت/ از آن طرف تو اگر نور آخرین هستی/ نوشته اند از این سو تو را نخستینت » (2:30)

دکلمه «تقدیم به ساحت رسول الله(ص)»؛ دکلمه گروهی از هنرمندان، ورزشکاران و چهره‌ها در وصف حضرت محمد (ص) است که در آن حاج محمود کریمی، محمد گلریز، علیرضا دبیر، عباس غزالی، مهران رجبی، سید حمیدرضا برقعی و … حضور دارند. در این اثر زیبا زهرا صنعتگران و عطا پناهی نویسنده، احمد کشاورز کارگردان، محمدرضا رضائیان و حمید مراوندی تدوین، احمد افشار صدا بردار، مهدی آزادی و سامان مختاری فیلمبردار، امیر حسین آقاپور مدیر تولید و مهدی مطهر مسئولیت کارگردانی را برعهده داشتند. (6:12)

دکلمه ی زیبا در وصف زمان وصال و ظهور «امام مهدی(عج)» و قطعه ای از سخنان «حجت الاسلام علیرضا پناهیان» (خوشا آن روزگار وصل، خوشا آن لحظه موعود، خوشا آن قامت رعنای ایمان، ترجمان وحی، کنار کعبه، خانه توحید، بیت رب، خوشا هنگام گردش گردِ کعبه، همگام تو بودن، مقام و رکن و حجر و باب را دیدن، به گردت گشتن و با کعبه بودن و دیدن پرچم پیروز مهدی (عجّ الله تعالی فرجه الشّریف) را ...) (3:39)

دکلمه ی شنیدنی در وصف زمان وصال و ظهور «امام مهدی(عج)» با صدای «وحید جلیلوند»، (دل می دهد بشارتم از بازگشتنت/ و روزهای خالی از این اضطراب ها/ و آنروز دور نیست كه فانوس می شوند/ در كوچه های آمدنت آفتاب ها...)(1:

دکلمه ی زیبا در بیان وظایف منتظران امام زمان(عج) در زمان غیبت کبری، (عشق به مولا، یعنى در راه خودى نبینى، یعنى رضایت او را بر رضاى خود ترجیح دهى، یعنى در هر قدمى و هر نفسى چشم به امر مولا و دل به رضاى او بسپارى و در دوستى و ولایت او خالص باشى و قلبت را از ایمان به ولایت الهیه ى او لبریز کنى...)(2:10)

دکلمه ی شنیدنی در وصف انتظار «امام مهدی(عج)» (تا کی می توانم غم تو را بسرایم ؟!تا کی می توانم تو را دوست داشته باشم ؟ برای سرودن تو باید واژه های تازه ای به دنیا آیند، واژه هایی که هیچ کس نشنیده است، واژه هایی که هیچ شاعری ندیده است ...) (2:02)

دکلمه ی زیبا در بیان وظایف منتظران امام زمان(عج) در زمان غیبت کبری، با صدای «وحید جلیلوند»، (ما همین به ظاهر شیعیان تو ساده گرفته ایم آمدنت را و همینطور ساده گرفته ایم انتظار آمدنت را والا چرا این همه سرد، چرا این همه ساده؟ تو نرفته ای که بازگردی..این مائیم که باید برگردیم...)(2:56)

دکلمه ی زیبا در مدح امام زمان(عج)، با صدای «یاسر دعاگو»، (ای تمام افسانه ها واسطوره ها حقیقت ها وآرزوهادر نام تو مجهول، ای تمام امواج قدرتمند عشق در تو متراکم، ای افتاب بیکرانه مهر از چشمانت تابان، شرمندگی کسی را بپذیر که نه سزاوار مهر توست ونه تاب آن دارد که از جمال دلگشایت دست بشوید ...)(4:10)

دکلمه زیبا «یادت هست بابایی، گفتی: حیا و حجب دخترم، اجازه نمی دهد، که رو در روی بابایی بگوید از آنچه که نمی تواند...» با صدای زیبای استاد «پرویز پرستویی» (5:52)

دکلمه زیبا و به یاد ماندنی «عجب رسمیه رسم زمونه... قصه برگ و باد خزونه... میرن آدما، از اونا فقط خاطره هاشون بجا میمونه... کجاست اون کوچه؟ چی شد اون خونه؟ آدماش کجان؟ خدا می دونه... » با صدای «پرویز پرستویی» (3:35)

دکلمه زیبا «خرقه پوشان همگی مست... گذشتند و گذشت...قصه ی ماست که در هر سر بازار بماند...» با صدای استاد«پرویز پرستویی» (2:19)

دکلمه شنیدنی «شب های گلوبندک چه ناتمومه...همه کنار هم تو قهوه خونه...» با صدای «پرویز پرستویی» (2:22)

دکلمه زیبا «چایی رو زود دم کن بی بی جان... قلیون رو علم کن بابا جون...» با صدای «پرویز پرستویی» (1:45)

دکلمه زیبا «عجب رسمیه، رسم زمونه... قصه برگ و باد خزونه... میرن آدما...» با صدای «پرویز پرستویی» (2:27)

دکلمه زیبای «این دل نوشته ها دوستش دارم...تمامی مقصود دلم را...» با صدای استاد «پرویز پرستویی» (4:34)

دکلمه زیبا «هوا... هوای جنوب نرمه بادی و ريز ريز باران زمين خيس و نمناک آميخته به عطر باران ...» با صدای «پرویز پرستویی» (3:42)

دکلمه زیبا «یادت هست بابایی، گفتی: حیا و حجب دخترم، اجازه نمی دهد، که رو در روی بابایی بگوید از آنچه که نمی تواند...» با صدای زیبای استاد «پرویز پرستویی» (5:52)

دکلمه زیبا «هر که رفت. پاره ای از دل ما را با خود برد، اما... او که با ماست / از او بپرسید، که، چه می کند با دل ما / در گذر گاه زمان، خیمه شب بازی دهر / با همه تلخی و شیرینی ...» با صدای «پرویز پرستویی» (5:28)

دکلمه زیبا «حالا دیگه خیلی خوب میدونم که ماه، همان ماه شوخ و فتان / سی بردن دل ماست، که خالی کنج لبونش نهاده / هی... ماه... ماه... برو... که مهمون قشنگی تو خونه دارم، امشب...» با صدای «پرویز پرستویی» (2:00)

دکلمه زیبا «یادت هست بابایی / از سپیدارهای کنار راه که با باد می رقصیدند گفتیم... / از کاج های کوچک خشک شده کنار نارون پیر، از اردیبهشت، عشق و از سهراب...» با صدای «پرویز پرستویی» (5:00)

دکلمه زیبا «دیروز ها کسی را دوست داشتی... این روز ها دلتنگی... این روز ها تنهایی... تنهایی... تمام عمر ما به همین سادگی گذشت» با صدای «پرویز پرستویی» (5:28)

دکلمه زیبا و محزون «آب از آب تکان نخورد نه دیدی و نه دیده شدی رفت و گذشت، بی نگاهی که بوی مهربانی دهد...» با صدای استاد«پرویز پرستویی» (1:58)

حتما دانلود کنید؛ دکلمه به یاد ماندنی «نمی دونم کجاست... چه میکنه... ولی می دونم که ندارمش... هیچ وقت نخواستم که تو را با چشمات به یاد بیارم...» با صدای «پرویز پرستویی» بهمراه یک دنیا بغض و خاطره (3:09)

رحیم فردین از مهندسان ایرانی ساکن سوئیس، شعری برای شهید «مصطفی احمدی روشن» دانشمند هسته‌ای کشور سروده و با صدای خود دکلمه کرده است. در بیتی از این شعر می‌خوانیم: «مشعل‌کُشان بزدل، غافل ز مهد ایمان / صدها چراغ روشن، رخشان چون اختر آید» (2:33)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «سال میان دو پلك را/ثانیه هایی شبیه راز تولد؛ بدرقه كردند؛ كم كم، در ارتفاع خیس ملاقات؛ صومعه نور ساخته می شد/حادثه از جنس ترس بود/ترس؛ وارد تركیب سنگ ها می شد/حنجره ای در ضخامت خنك باد؛ غربت یك دوست را؛ زمزمه می كرد/از سر باران؛ تا ته پاییز؛ تجربه های كبوترانه روان بود» (1:18)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «امشب در یك خواب عجیب؛ رو به سمت كلمات؛ باز خواهد شد/باد چیزی خواهد گفت/سیب خواهد افتاد، روی اوصاف زمین خواهد غلتید، تا حضور وطن غایب شب خواهد رفت/سقف یك وهم فرو خواهد ریخت/چشم/ هوش محزون نباتی را خواهد دید» (1:47)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «ظهر بود/ابتدای خدا بود/ریگ زار عفیف گوش می كرد، حرف هایی اساطیری آب را می شنید/آب مثل نگاهی به ابعاد ادراك/لكلك مثل یك اتفاق سفید بر لب بركه بود» (1:40)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «ماه رنگ تفسیر مس بود/مثل اندوه تفهیم بالا می آمد/سرو شیهه بارز خاك بود/كاج نزدیك مثل انبوه فهم صفحه ساده فصل را سایه میزد/كوفی خشك تیغال ها خوانده می شد» (1:16)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «كاج های زیادی بلند/زاغ های زیادی سیاه/آسمان به اندازه آبی/سنگچین ها، تماشا، تجرد/كوچه باغ فرا رفته تا هیچ/ناودان مزین به گنجشك‌/آفتاب صریح/خاك خوشنود/چشم تا كار می كرد، هوش پاییز بود» (1:58)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «آسمان پر شد از خال پروانه های تماشا/عكس گنجشك افتاد در آب رفاقت/فصل پرپر شد از روی دیوار در امتداد غریزه‌/باد می آمد از سمت زنبیل سبز كرامت/ شاخه مو به انگورمبتلا بود/كودك آمد جیب هایش پر از شور چیدن‌» (4:38)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «این وجودی كه در نور ادراك مثل یك خواب رعنا نشسته/روی پلك تماشا/واوه هایی تر و تازه می پاشد/چشم هایش نفی تقویم سبز حیات است/ صورتش مثل یك تكه تعطیل عهد دبستان سپید است‌» (3:34)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «ای میان سخن های سبز نجومی!/برگ انجیر ظلمت/عفت سبز را می رساند/سینه آب در حسرت عكس یك باغ می سوزد/سیب روزانه در دهان طعم یك وهم دارد/ای هراس قدیم! در خطاب تو انگشت های من از هوش رفتند» (4:18)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «ای عبور ظریف! بال را معنی كن تا پر هوش من از حسادت بسوزد/ای حیات شدید!/ریشه های تو از مهلت نور آب می نوشد/آدمی زاد- این حجم غمناك‌- روی پاشویه وقت/ روز سرشاری حوض را خواب می بیند» (2:44)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «روزی كه دانش لب آب زندگی می كرد، انسان در تنبلی لطیف یك مرتع با فلسفه های لاجوردی خوش بود/در سمت پرنده فكر می كرد/ با نبض درخت، نبض او می زد/مغلوب شرایط شقایق بود/مفهوم درشت شط در قعر كلام او تلاطم داشت» (1:17)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «باران اضلاع فراغت را می شست‌/من با شن های مرطوب عزیمت بازی می كردم/و خواب سفرهای منقش می دیدم/من قاتی آزادی شن ها بودم/من دلتنگ بودم‌» (1:15)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «زن دم درگاه بود با بدنی از همیشه‌/رفتم نزدیك چشم، مفصل شد/حرف بدل شد به پر، به شور، به اشراق‌/ سایه بدل شد به آفتاب‌/ رفتم قدری در آفتاب بگردم‌» (2:20)

دکلمه اشعار «سهراب سپهری»؛ دفتر «ماهیچ، ما نگاه»؛ با صدای «مریم شایسته»؛ «صبح شوری ابعاد عید ذایقه را سایه كرد/عكس من افتاد در مساحت تقویم‌/در خم آن كودكانه های مورب‌، روی سرازیری فراغت یك عید/داد زدم/ به، چه هوایی!/در ریه هایم وضوح بال تمام پرنده های جهان بود» (2:20)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «بارید ابر بر گل پژمرده‌ای و گفت/ کاز قطره بهر گوش تو آویزه ساختم/ از بهر شستن رخ پاکیزه‌ات ز گرد/ بگرفتم آب پاک ز دریا و تاختم» (1:20)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «مرغی نهاد روی بباغی ز خرمنی/ ناگاه دید دانه‌ی لعلی به روزنی/ پنداشت چینه‌ایست، بچالاکیش ربود/ آری، نداشت جز هوس چینه چیدنی» (2:05)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «بی روی دوست، دوش شب ما سحر نداشت/ سوز و گداز شمع و من و دل اثر نداشت/ مهر بلند، چهره ز خاور نمینمود/ ماه از حصار چرخ، سر باختر نداشت» (1:38)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «روزی گذشت پادشهی از گذرگهی/ فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست/ پرسید زان میانه یکی کودک یتیم/ کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست» (1:21)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «بلبل آهسته به گل گفت شبی/ که مرا از تو تمنائی هست/من به پیوند تو یک رای شدم / گر ترا نیز چنین رایی هست» (1:31)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «به نومیدی، سحرگه گفت امید/ که کس ناسازگاری چون تو نشنید/بهر سو دست شوقی بود بستی / بهر جا خاطری دیدی شکستی» (4:24)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «با دوک خویشن، پیرزنی گفت وقت کار/ کاوخ! ز پنبه ریشتنم موی شد سفید/ از بس که بر تو خم شدم و چشم دوختم/ کم نور گشت دیده‌ام و قامتم خمید» (2:50)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی « تا بکی جان کندن اندر آفتاب ای رنجبر/ ریختن از بهر نان از چهر آب ای رنجبر/ زینهمه خواری که بینی زافتاب و خاک و باد/ چیست مزدت جز نکوهش یا عتاب ای رنجبر» (2:11)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «ای گربه، ترا چه شد که ناگاه/ رفتی و نیامدی دگر بار/بس روز گذشت و هفته و ماه/ معلوم نشد که چون شد این کار» (2:41)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «ای مرغک خرد، ز اشیانه/ پرواز کن و پریدن آموز/تا کی حرکات کودکانه/ در باغ و چمن چمیدن آموز» (3:18)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «عالمی طعنه زد به نادانی/ که بهر موی من دو صد هنر است/ چون توئی را به نیم جو نخرند/ مرد نادان ز چارپا بتر است» (3:45)

دکلمه اشعار پروین اعتصامی «عدسی وقت پختن، از ماشی/ روی پیچید و گفت این چه کسی است/ماش خندید و گفت غره مشو/ زانکه چون من فزون و چون تو بسی است» (1:29)