قرا گیون فاطمه اوغلونون عزا سیدی که حضرت صادقین روز بزم یاسیدی فاطمه ناله سی تیتردور فلک لری وای بالام وای دیئور آغلادور ملک لری یاراتدی زهر جفا قلب اوین ده شور و شین ییخیلدی دوردی ددی گئل هر آیه یا حسین سرو تک قدووی دردینده نیندون یارلی قلبووه اخ دینده نیندون
رئیس مذهب و ایمان امام صادق دی ولایت اهلینه سلطان امام صادق دی بو خلق عالمه بیر مکتب سعادت آتان ادن جهانی گلستان امام صادق دی دوزن هامی زحماته حقیقت اوستون ده جهان ده رونق قرآن امام صادق دی
حدیقه ی شرف و گلشن فضیلت دن گل عزیز و معطر امام صادق دی رئیس مذهب جعفر امام صادق دی جهانه شاه مظفر امام صادق دی حدیقه ی شرف و گلشن فضیلت دن گل عزیز و معطر امام صادق دی کمال و دانش و تقوا و بذل و بخشش ده باباسی حیدره مظهر امام صادق دی یتیمی لر باشینا ال چکن محبتی لن رئوف و عاطفه پرور اما
پیرمرد قبیله ما را در دل شب، کشان کشان بردند با طنابی که دور دستش بود پشت مرکب،کشان کشان بردند ناجوانمردهای بی انصاف سن وسالی گذشته از آقا !؟ می شود لااقل نگهدارید حرمت گیسوی سپیدش را پابرهنه، بدون عمامه روح اسلام را کجا بردید؟ سالخورده ترین امامم را بی عبا و عصا کجا بردید؟ نکشیدش، مگر نمی بینید!؟
می‌سوزه خونه‌ی من، همه کاشونه‌ی من درِ خونه سوخت و تو یه لحظه دود شد توی هُرم آتیش تن من کبود شد فقط ذکر لب‌های من یا وَدود شد دشمنم از خداشه، کاری کنه با من که کل زندگیم بپاشه تا که توو خونه ریختن، دعا می‌کردم کسی زیر دست و پا نباشه من پیرِ مردم، اون شب چقدر واسه‌ی دخترام گریه کردم حالا دیگه کوهی
توی هر دینی بگردی دارند احترام ریش سفیدا رو من هنوزم که هنوزه نمی فهمم کار دنیا رو توی هر قومی بگردی نمی بینی غربت حال بزرگا رو من هنوزم که هنوزه نمی فهمم کار دنیا رو مسلمون نبودند که سن و سال تو ندیدند مسلمون نبودن که تو رو تو کوچه ها کشیدن بی تابه بی تابه بی تابی مغمومه مغمومه مغمومی تنهای تنهای
فاهدنا بکربلاء | حسین خیرالدین | باترجمه فارسی نوحه شور محبوب حسین خیر الدین " فاهدنا بکربلا | پس مارا به واسطه کربلا هدایت فرما " باترجمه روان و تخصصی عباس رزیجی
پا به پای غم سینه می زنم دل می دم ولی دل نمیکنم کافیه یه شب تر نشه چشام دیگه از خدا مرگمو می خام گریه تو هیئت با من با من دادن عزت با تو با تو انقد اسمتو می زنم صدا تا بشم یه روز جزو زائرات هرچی قسمته رو دوتا چشام اما کاش می شد اربعین بیام طی مسافت با من با من نامه دعوت با تو با تو آبه روی دو عالم
توی ه رقومی بگردی دارند احترام ریش سفیدا رو من هنوزم که هنوزه نمی فهمم کار دنیا رو توی هر قومی بگردی نمی بینی غربت حال بزرگا رو من هنوزم که هنوزه نمی فهمم کار دنیا رو مسلمون نبودند که سن و سال تو ندیدند مسلمون نبودن که تو رو تو کوچه ها کشیدن بی تابه بی تابه بی تابی مغمومه مغمومه مغمومی تنهای تنهای
گمان مدار که نام تو بردن عادت ماست نسیم یاد تو در هر سحر عبادت ماست زمین به زیر قدم های تو سر افراز است سلامت تو به جان همه سلامت ماست اگر که عمر جهان هم تمام گردد باز ندارد آنچه که تمامی همین ارادت ماست کنار خانه ی چون تو کریم بی منت دری دگر بزنم باعث خجالت ماست
شرافت مات تشریفات والای علی اکبر تعالی شمّه ای از شأن اعلای علی اکبر معاد پیچش زلفش نماد محشر کبری قیامت جلوه ای از قد و بالای علی اکبر من مگویم مرو ای ماه برو لیک قدری بر من راه برو تجلّی های پیغمبر در این آئینه بی وقفه حرم را می کند محو تماشای علی اکبر
شده حرف دلتو یه عمر تو نتونی بگی به کسی یه گوشه بشینی گریه ات بگیره از درد و غم بی کسی شده عاشق کسی بشی بشینی غمش و بخوری بشینی خاطره هاش و ببینی و حسرتش و بخوری دلتنگ حرمتم به کی بگم دردام و به تو نگم به کی بگم خسته از همه دوباره اومدم چی میشه به ما محل بدی بگم حسین عزیزدلم عزیزدلم عزی
دست خدا و نفْسِ پیمبر فقط علی‌ست شمشیر و شیرِ خالقِ اکبر فقط علی‌ست بعد از نبی به امر خداوند ذوالجلال ما را امام و هادی و رهبر فقط علی‌ست دست خدا که با سر انگشت خویشتن خورشید را نمود مسخر فقط علی‌ست این نام را مباد به دیگر کسان دهند این حق حیدر است که حیدر فقط علی‌ست
ای روزه دار افطار محتاج یک دعایم آقای آبرو دار محتاج یک دعایم با نامه سیاهم قلب تو را شکستم آلوده و گنهکار محتاج یک دعایم خیلی دلم گرفته، از تو خبر ندارم با این وجود دلدار، محتاج یک دعایم تا خواستم بیفتم، دست مرا گرفتی این دفعه هم چو هر بار، محتاج یک دعایم
شرافت مات تشریفات والای علی اکبر تعالی شمّه ای از شأن اعلای علی اکبر معاد پیچش زلفش نماد محشر کبری قیامت جلوه ای از قد و بالای علی اکبر من مگویم مرو ای ماه برو لیک قدری بر من راه برو تجلّی های پیغمبر در این آئینه بی وقفه حرم را می کند محو تماشای علی اکبر
پای غمت گیرم حسین نوشته کتاب تقدیرم حسین از غیر تو سیرم حسین آخر یه شب تو روضه میمیرم حسین هر شب باید مجنونت شم لیلا کیه لیلا تویی قربونت شم بی سر و بی سامونت شم کاشکی یه شب کرب و بلا مهمونت شم
نجف زیر ایوون چه رویایی دارم منم مثل سلمان چه مولایی دارم تو وقتی بابامی چه بابایی دارم ای پرچم در اهتزاز علی اصل نماز علی ای دلنواز علی ای رهبر حماسه ساز علی آغوش تو آغوش باز علی مردم برام نمیخوان تو برام بساز علی علی علی
مماتم صراطم سلام الله علی آب حیاتم رب الادب علی ذات رطب علی کار خلقت دنیا در هر وجب علی چه مرگ شیرینی داره نوکرت آقا به عزت و شرف لا اله الله از بپرسن از من امامک در قبرم بلند میشم ومیگم علی ولی الله
زندگی بی تو حروم رقیه تویی عشق ناتموم رقیه من میخوام برا حسین بمیرم پیش چشمای خانم رقیه شاه بانو حق داره اگه بهت سجده کنه ماه بانو تو به آغوش حسینی بهترین راه بانو میگه عباس بهت ماشاالله ماشاالله ماشاالله بانو
نجف زیر ایوون چه رویایی دارم منم مثل سلمان چه مولایی دارم تو وقتی بابامی چه ابایی دارم ای پرچم در اهتزاز علی اصل نماز علی ای دلنواز علی ای رهبر حماسه ساز علی آغوش تو آغوش باز علی مردم برام نمخوان تو برام بساز علی علی علی علی
رها کنید این بدن و آخه جون نداره اینقده خون رفته ازش دیگه خون ندار ای شمر نمیسوزه دلت واسه زخم و جراحتش نشکن دیگه حرمتش و نکش پات و رو صورتش ای شمر نرو سمت حرم نکن بازی با غیرتش زانو نزن روی گلوش نکن اینهمه اذیتش
دنیا تو مشتم در نجف توی دستام من یه سحر توی نجف بشینم همه رویامه هر چی بخوام میشینم زیر بارون ایوونش خونه امنم این خونه خونه بابام بابا حیدر آغوش گرم تو بازه برام بابا حیدر حب تو عین نماز برام بابا حیدر میشنوی درد و دلای من و بابا حیدر خوب که داری هوای من و
دم شیرینم تویی تسکینم ابی‌عبدالله ابی‌عبدالله نازنین یارم تو رو دوست دارم ابی‌عبدالله ابی‌عبدالله توی این شبا اومدم اینجا مهمون دریاشم پیش تو احیاشم بطلب من و یک شب جمعه کرببلا باشم تو بغلت جاشم
تو که قبله مونی یکی جز خداپرستی درد داشت همونی من یه روز میمیرم میشه تو شهادتینم و برام بخونی بلند بگو من امامک که بلند بگم علی تباه شده زندگیم اگه یه شب نگم علی
تو که قبله مونی یکی جز خداپرستی درد داشت همونی من یه روز میمیرم میشه تو شهادتینم و برام بخونی بلند بگو من امامک که بلند بگم علی تباه شده زندگیم اگه یه شب نگم علی
واسه آخرین بار زینب اومده بگیره دستای تو رو بوسه میزنم هی از زیر کفن پینه پاهای تو رو وای از این زمونه میبرن تو رو شبیه مادرم شبونه زیر لب میخونه کوتاه با ناله و با آه با گریه همراه به عزت و شرف لا اله الا الله لا اله الا الله لا اله الا الله لا اله الا الله به حق اشهد ان علی ولی الله ل
امشـب شـب سقایی یعسوب دین است پیـمانـه هـا دست امیـرالمـؤمنـین است بـر تشنه کـامان حرم سـقـاسـت حیـدر بـر حضرت زهرا قسـم آقاست حیدر او صـــورت انــســـانــی الله بــاشـــد او کـاشـف الـکـرب رسـول الله باشـد او جـلوه ربـّانی شـب هـای قـدر است او مشک بر دوش آمده، سقای بدر است
ما سائل خرده ای ، ز نان حسنیم در سایه ی دست مهربان حسنیم جا دارد که اگر جهان کرم خانه شود امسال دوبار میهمان حسنیم ای کاش ببینیم که در سال جدید مشغول بنای آستان حسنیم فردای قیامت همه صاحب دارند ما در طلب برگ امان حسنیم
ای آفتاب فاطمه در شهر ری مقیم ری طور اهل دل تو در آن موسی کلیم صحنت مطاف جان حرمت جنت النعیم عبد عظیم خالق بخشنده عظیم صلی علی جلالک یا سید الکریم ای مهرت آفتاب درخشان هر دلی فرزند فاطمه خلف مرتضی علی مرآت جان به نور جمال تو منجلی تو کیستی که گفته ولی اللهت ولی ای رتبه ات به نزد ولی خدا عظیم صلی عل
تو سختیا هوامو داره از قدیم دم سحر چه بی نظیره این حریم پناهمه همیشه سیدالکریم شبیه مجتبی گدا رو میخره باب الحوائج و امیر و سروره همیشه بی نیازه از همه جهان کسی که ریزه خوار خوان این دره آقام آقام یا سید الکریم آقا ... امید من شفاعتش قیامته کلامشم برا همه هدایته کریمه و تو خصلتش سخاوته دلم که تنگ ک
سائلی بر لب خود ذکر خدایا دارد کرمت را دل بیچاره تمنا دارد تو همان رب کریمی که همه میدانند با گنهکار گرفتار ، مدارا دارد ناله عبد گنهکار و نگاه لطف و کرم هر شبت ای یار تماشا دارد این چه ماهیست که حتی دل آلوده ی من هوس رفتن تا عرش معلا دارد دست پر آمده ام ، بار گنه آوردم چه کسی محضر تو ق
باز هم خاطره هایم همگی زنده شدند راه من باز بر آن کوچه ی غمها افتاد یاد ان کوچه که با ماد رخود می رفتم به سرم سایه ای از غربت بابا افتاد کوچه بن بست شد و در دل آن وا نفسا چشم نامرد به ناموس علی تا افتاد آنچنان زد که ره خانه خود گم کردند آنچنان زد که به رخساره ی گُل جا افتاد
خیلی وقته که شب وروز آرزومند وصالم به امید دیدن تو میگذره هر روزِ سالم چی میشه از پسِ ابرا خورشید نگات بتابه به خدا نفس کشیدن بی حضور تو عذابه توی روزگار غیبت سرم از عشق تو داغه ردِ اشکامو می بینی یادگاریهِ فراقه طلوع شیرین فردا طعم انتظار تلخه بی تو انگار همه دنیا به دور سرم میچرخه به خدا
کسی که پشت لبخندش غمی آکنده از آه است مرور روز هایش روضه های تلخ و جانکاه است ندارد گنبد و گلدسته و ایوان طلا اما مسیر آسمان تا مرقدش بسیار کوتاه است برایش دشت ها صحن و تمام آسمان گنبد چراغ روشن صحن و سرایش تا سحر ماه است اگر مخفی است قبر فاطمه قبر حسن خاکی است عزیز فاطمه با مادرش همواره
هر آنچه ناشدنی هست با حسن بشود دَمی که حضرت مُشکل گُشا حسن بشود به حُسنِ خُلق شود بین مردمان مَشهور کسی که بارِ لبـش ذکر”یا حَسن”بشود اسیر حُسن کس دیگری نخواهد شد کسی که دلبرش از ابتدا حسن بشود به دست قدرت خود چونکه قصد خلق کند مُسلّم است که صُنـعِ خُدا حسن بشـود هزار سبط دگر هم به مصطفی بد
از این خونه دل نمیکنم جون میگیرم پای این علم بین روضه میگم اسمت و محکم روی سینه میزنم چیه اسمت خدایی اسمت به جون عزیزم ته زیبایی اسمت نوش جونم که از تو میخونم اجازه بده نوکر این خونه بمونم
مماتم صراطم سلام الله علی آب حیاتم فخر عرب علی ذات رطب علی کار خلقت دنیا در هر وجب علی چه مرگ شیرینی داره نوکرت آقا به عزت و شرف لا اله الا الله اگر بپرسن از اول امام در قبرم بلند میشم و میگم علی ولی الله
عشق خدادای من خاک تو آبادی من شعار آزادی من حسین ای همه سرمایه من مقصد مشایه من بهشتم همسایه من ای تب و تاب دلم عشق تو باب دلم توی دست تو رگ خواب دلم به تو محتاج دلم تب معراج دلم توی جزر و مد امواج دلم
لطفا منتظر باشید ...
