ششمین قسمت از جلسات سخنرانی شیخ حسین انصاریان دهه اول محرم 1394 در حسینیه هدایت:
دوش مرغی به صبح می‌نالید، عقل و صبرم ببر و طاقت و هوش، یکی از دوستان مخلص را مگر آواز من رسید به گوش، بهش گفتم چه کار می‌کردی نصف شب؟ گفت باور نداشتم که تو را، بانگ مرغی چنین کند مدهوش، چه می‌کردی، گفت این شرط آدمیت نیست مرغ تسبیح‌گوی و من خاموش. نمی‌شود که همه بگویند من خفه باشم، نمی‌شود که همه تسبیح داشته باشند و نماز، حتی شتر و بز و گوسفند و الاغ و گاو، و من لال باشم نمی‌شود. اگر اینجوری باشد که من از انعام هم کمتر هستم كَالْأَنْعٰامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلاً ﴿الفرقان ، 44﴾ کل موجودات دین دارند من اگر بی‌دین باشم که از کل کمتر هستم.
تفسیر «آیه 82» سوره مبارکه «انعام» از «جزء هفتم» قرآن کریم، با بیان «حجت الاسلام والمسلمین محمد پویا» در برنامه «یک پیمانه از آسمان»(تفسیر یک آیه از هر جزء قرآن)؛ رادیو سراسری قرآن
مرور مهمترین نکات سوره های «جزء هفتم» قرآن کریم با بیان «حجت الاسلام والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم»؛ سوره مائده و انعام، ماه مبارک رمضان، آستانه مقدسه حضرت معصومه(سلام الله علیها)
مرور مهمترین نکات سوره های «جزء هشتم» قرآن کریم با بیان «حجت الاسلام والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم»؛ سوره انعام و سوره اعراف؛ ماه مبارک رمضان، آستانه مقدسه حضرت معصومه(سلام الله علیها)
داستانی آموزنده کودکانه با نام «دیوانه تر از بهلول» تهیه شده در صدا و سیمای سیستان و بلوچستان «آورده‌اند که هارون الرشید در یکی از اعیاد رسمی با زبیده زن خود نشسته و مشغول بازی شطرنج بودند. بهلول بر آنها وارد شد او هم نشست و به تماشای آنها مشغول شد. در آن حال صیادی ماهی بسیار فربه قشنگی را جهت پیشکش آورد. هارون در آن روز سر خوش بود امر نمود تا چهار هزار درهم به صیاد انعام بدهند. زبیده به عمل هارون اعتراض نمود و گفت: این مبلغ برای صیادی زیاد است به جهت اینکه تو باید هر روز به افراد لشگری و کشوری انعام بدهی و...» (3:27)
یازدهمین آیه با مضمون سوال خدا از مردم؛ آیه 122 سوره انعام: «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»: آیا آنکه مرداری بود پس زنده‌اش کردیم و قرار دادیم برای او روشنائی که راه رود بدان در مردم همانند آن است که در تاریکیها نیست برون آینده از آنها بدینسان آراسته شد برای کافران آنچه بودند می‌کردند. با تلاوت استاد «محمد صدیق منشاوی» (1:13)
آیه 122 سوره انعام توسط «عبدالباسط»(یازدهمین مورد از سوال خداوند کریم از مردم): «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»: آيا كسى كه [به دل] مرده- گمراه- بود پس [به ايمان] زنده‌اش كرديم و براى او نورى [از علم و معرفت] قرار داديم كه بدان در ميان مردم راه مى‌رود همانند كسى است كه در تاريكيهاست و از آن بيرون‌شدنى نيست؟ [همچنان كه ايمان در دل مؤمنان آراسته شده] همچنين براى كافران آنچه مى‌كردند آرايش يافته است. (00:52)
آیه 122 سوره انعام با تلاوت «محمود خلیل الحصری»: «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»: آيا كسى كه مرده[دل] بود و زنده‌اش گردانيديم و براى او نورى پديد آورديم تا در پرتو آن، در ميان مردم راه برود، چون كسى است كه گويى گرفتار در تاريكيهاست و از آن بيرون‌آمدنى نيست؟ اين گونه براى كافران آنچه انجام مى‌دادند زينت داده شده است. (00:47)
یازدهمین آیه با مضمون سوال خدا از مردم؛ «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»: آیا و کسی که مرده (دل) بوده، پس زنده (دل)اش گردانیدیم و برای او نوری نهادیم تا در پرتو آن در میان مردمان راه برود، همچون کسی است که نمود و نمادش در تاریکی‌هاست (که) از آنها بیرون آمدنی نیست؟ این‌گونه برای کافران آنچه را انجام می‌داده‌اند زینت داده شده است. آیه 122 سوره انعام با تلاوت «مشاری العفاسی» (00:31)
آیه 122 سوره انعام توسط «محمد ایوب»: «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ» آیا کسی که مرده‌دل بود و زنده‌اش کردیم و نوری به او بخشیدیم که در پرتو آن در میان مردم راه می‌برد، همانند کسی است که گویی گرفتار ظلمات است و از آن بیرون آمدنی نیست، بدینسان در چشم کافران کار و کردارشان آراسته شده است . (00:44)
آیه 122 سوره انعام با تلاوت «عبدالله بصفر»: «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»: آيا كسى كه مرده بود و زنده‌اش كرديم و برايش نورى پديد آورديم كه با آن در ميان مردم راه برود، مانند كسى است كه گويا در تاريكى‌هاست و از آن بيرون آمدنى نيست؟ بدين‌سان براى كافران اعمالى كه انجام مى‌دادند، جلوه يافته است. (00:34)
یازدهمین آیه با مضمون سوال خدا از مردم: «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»: آیا کسی که [از نظر عقلی و روحی] مرده بود و ما او را [به وسیله هدایت و ایمان] زنده کردیم، و برای وی نوری قرار دادیم تا در پرتو آن در میان مردم [به درستی و سلامت] حرکت کند، مانند کسی است که در تاریکی ها [یِ جهل و گمراهی] است و از آن بیرون شدنی نیست؟! این گونه برای کافران [به خاطر لجاجت و عنادشان] آنچه انجام می دادند، آراسته شد [تا گمان کنند اعمالی را که انجام می دهند نیکوست]. آیه 122 سوره انعام با تلاوت «سعد الغامدی» (00:23)
تلاوت آیه 122 سوره «انعام» توسط «علی الحذیفی»: «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»:و آیا کسی که مرده (جهل و ضلالت) بود ما او را زنده کردیم و به او روشنی (علم و دیانت) دادیم تا به آن روشنی میان مردم (سرافراز) رود مثل او مانند کسی است که در تاریکیها (ی جهل) فرو رفته و از آن به در نتواند گشت؟ (آری) کردار بد کافران در نظرشان چنین جلوه‌گر شده است. (00:33)
آیه 122 سوره انعام با تلاوت «شاطری»: «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»: آيا آن كس كه مرده بود و ما زنده‌اش ساختيم و نورى فراراهش داشتيم تا بدان در ميان مردم راه خود را بيابد، همانند كسى است كه به تاريكى گرفتار است و راه بيرون‌شدن را نمى‌داند؟ اعمال كافران، در نظرشان اينچنين آراسته گرديده است. (00:29)
یازدهمین آیه با مضمون سوال خدا از مردم؛ سوره انعام، آیه 122: «أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَا آیا کسی که (به سبب کفر و ضلال همچون) مرده‌ای بوده است و ما او را (با اعطاء ایمان در پرتو قرآن) زنده کرده‌ایم و نوری (از مناره‌ی ایمان) فرا راه او داشته‌ایم که در پرتو آن، میان مردمان راه می‌رود (و چشم او را روشنائی، گوش او را شنوائی، زبان او را توان گفتار، و دست و پای او را قدرت انجام کار می‌بخشد) مانند کسی است که به مَثَل‌گوئی در تاریکیها فرو رفته است (و توده‌های انباشته‌ی ظلمتکده‌ی کفر او را در خود بلعیده است و شبح بی‌جان و بی‌اندیشه و بی‌تکانی از او برجای نهاده است) و از آن تاریکیها نمی‌تواند بیرون بیاید؟ همان گونه (که خداوند ایمان را در دل ایمانداران آراسته است، کفر و ضلال را در دل ناباوران پیراسته است و) اعمال کافران در نظرشان زیبا جلوه داده شده است. با تلاوت «سعود شریم». (00:20)
از امام رضا(ع) روایت شده است هر کس دوست دارد با پیمانه کامل‌تر ثوابش داده شود و حقوق چیزهایی که خداوند به او انعام فرموده را به جا آورد، هر روز دعایی را بخواند که «یوشع» جانشین حضرت موسی(ع) می‌خواند، دعا با صدای «سید ابراهیم هاشم‌ورزی» (1:30)
مناجات و راز و نیاز با خدا «تو سلطانی به حسن امروز، و مهرویان گدای تو/کنم جان عزیز خود فدای که ، فدای تو/نوایی از تو می خواهم اگر انعام فرمایی/چه خوش باشد اگر یابم نوای بی نوای تو»؛ شاعر: «شاه نعمت الله ولی» (03:33)
پاسخ «حجت الاسلام ملکی» به این سوال که «خداوند در آیه44 سوره انعام می فرمایند: کسانی که یاد خداوند را فراموش کردند خداوند درهای رحمتش را به روی آنها باز کرده است چگونه همچنین مطلبی امکان دارد؟» (18:44)
لطفا منتظر باشید ...
