سخنرانی «آیت الله محمد ناصری دولت آبادی» با موضوع «حضرت امیرالمومنین فرمودند یا همام اتقل الله و احسن، این تقوا صفت پرباریست، تقوا چیز عجیبی است هرچه بخواهیم درآم=ن هست و انسان را محدود نمی کند» برگفته از خطبه همام
جلسه هفتم سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید عبدالله «فاطمی نیا » ایام فاطمیه در اصفهان : «حقیقت ذکر، یاد خداست نه لقلقه زبان. بالاترین ذکر، عمل به واجبات و ترک محرمات است»
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٤٢: بعضی از واجبات نماز ركن است، يعنی اگر انسان آنها را بجا نياورد يا در نماز اضافه كند، عمدا باشد يا اشتباها، نماز باطل می شود. و بعضی ديگر ركن نيست، يعنی اگر عمدا كم يا زياد شود، نماز باطل می شود. و چنانچه اشتباها كم يا زياد گردد، نماز باطل نمی شود. و ركن پنج چيز است: اول: نيت. دوم: تكبيرة الاحرام. سوم: قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام، و قيام متصل به ركوع يعنی ايستادن پيش از ركوع. چهارم: ركوع. پنجم: دو سجده.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٤٣: انسان بايد نماز را به نيت قربت يعنی برای انجام فرمان خداوند عالم به جا آورد و لازم نيست نيت را از قلب خود بگذراند يا مثلا به زبان بگويد كه چهار ركعت نماز ظهر می خوانم قربه الی الله.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٤٤: اگر در نماز ظهر يا در نماز عصر نيت كند كه چهار ركعت نماز می خوانم و معين نكند ظهر است يا عصر، نماز او باطل است. و نيز كسی كه مثلا قضای نماز ظهر بر او واجب است، اگر در وقت نماز ظهر بخواهد آن نماز قضا يا نماز ظهر را بخواند، بايد نمازی را كه می خواند در نيت معين كند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٤٥: انسان بايد از اول تا آخر نماز به نيت خود باقی باشد. پس اگر در بين نماز به طوری غافل شود كه اگر بپرسند چه می كنی نداند چه بگويد، نمازش باطل است.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٤٦: انسان بايد فقط برای انجام امر خداوند عالم نماز بخواند. پس كسی كه ريا كند يعنی برای نشان دادن به مردم نماز بخواند، نمازش باطل است، خواه فقط برای مردم باشد، يا خدا و مردم هر دو را در نظر بگيرد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٤٧: اگر قسمتی از نماز را هم برای غير خدا بجا آورد نماز باطل است، چه آن قسمت واجب باشد مثل حمد و سوره، چه مستحب باشد مانند قنوت. بلكه اگر تمام نماز را برای خدا بجا آورد ولی برای نشان دادن به مردم در جای مخصوصی مثل مسجد، يا در وقت مخصوصی مثل اول وقت، يا به طرز مخصوصی مثلا با جماعت بخاند، نمازش باطل است.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٤٨: گفتن "الله اكبر" در اول هر نماز، واجب و ركن است و بايد حروف"الله" و حروف "اكبر" و دو كلمه "الله" و "اكبر" را پشت سر هم بگويد. و نيز بايد اين دو كلمه به عربی صحيح گفته شود، و اگر به عربی غلط بگويد يا مثلا ترجمه آن را به فارسی بگويد صحيح نيست.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٤٩: احتياط واجب آن است كه تكبيرة الاحرام نماز را به چيزی كه پيش ازآن می خواند مثلا به اقامه يا به دعايی كه پيش از تكبير می خواند، نچسباند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٠: اگر انسان بخواهد "الله اكبر" را به چيزی كه بعد از آن می خواند مثلا به"بسم الله الرحمن الرحيم" بچسباند، بايد ر اكبر را پيش بدهد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥١: موقع گفتن تكبيرة الاحرام بايد بدن آرام باشد، و اگر عمدا در حالی كه بدنش حركت دارد تكبيرة الاحرام را بگويد، باطل است. و چنانچه سهوا حركت كند، بنابر احتياط واجب بايد اول عملی كه نماز را باطل می كند انجام دهد و دوباره تكبير بگوي
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٢: تكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طوری بخواند كه خودش بشنود.و اگر به واسطه سنگينی يا كری گوش يا سر و صدای زياد نمی شنود، بايد طوری بگويد كه اگر مانعی نباشد بشنود.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٣: كسی كه لال است يا زبان او مرضی دارد كه نمی تواند "الله اكبر" را درست بگويد، بايد به هر طور كه می تواند بگويد. و اگر هيچ نمی تواند بگويد، بايد در قلب خود بگذارند و برای تكبير اشاره كند، و زبانش را هم اگر می تواند حركت دهد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٤ مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد: "يا محسن قد اتاك المسيی ء و قد امرت المحسن ان يتجاوز عن المسيی ء انت المحسن و انا المسيی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبيح ما تعلم منی"، يعنی ای خدايی كه به بندگان احسان می كنی، بنده گنهكار به در خانه تو آمده و تو امر كرده ای كه نيكوكار از گنهكار بگذرد، تو نيكوكاری و من گناهكار، به حق محمد و آل محمد صلی الله عليه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بديهايی كه می دانی از من سر زده بگذر.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٥: مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهای بين نماز، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٦: اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه، چنانچه مشغول خواندن چيزی شده به شك خود اعتنا نكند. و اگر چيزی نخوانده، بايد تكبير را بگويد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٧: اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٨ قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع می گويند ركن است. ولی قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از ركوع، ركن نيست و اگر كسی آن را از روی فراموشی ترك كند، نمازش صحيح است.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٩: واجب است پيش از گفتن تكبير و بعد از آن مقداری بايستد تا يقين كند كه در حال ايستادن تكبير گفته است.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 960 اگر ركوع را فراموش كند و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده، بايد بايستد و به ركوع رود و اگر بدون اين كه بايستد، به حال خميدگى به ركوع برگردد ، چون قيام متّصل به ركوع را به جا نياورده، نماز او باطل است.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 961 موقعى كه ايستاده است بايد بدن را حركت ندهد و به طرفى خم نشود و به جايى تكيه نكند ولى اگر از روى ناچارى باشد، يا در حال خم شدن براى ركوع پاها را حركت دهد اشكال ندارد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله مسأله 962 اگر موقعى كه ايستاده، از روى فراموشى بدن را حركت دهد، يا به طرفى خم شود، يا به جايى تكيه كند، اشكال ندارد ولى در قيامِ موقعِ گفتن تكبيرة الاحرام و قيامِ متصل به ركوع اگر از روى فراموشى هم باشد، بنا بر احتياط واجب، بايد نماز را تمام كند و دوباره بخواند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله مسأله 963 بايد در موقع ايستادن، هر دو پا روى زمين باشد، ولى لازم نيست سنگينى بدن روى هر دو پا باشد و اگر روى يك پا هم باشد اشكال ندارد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 965 موقعى كه انسان در نماز مى‌خواهد كمى جلو يا عقب رود، يا كمى بدن را به طرف راست يا چپ حركت دهد، بايد چيزى نگويد ولى «بِحَوْلِ اللّٰهِ وَ قُوَّتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ» را بايد در حال برخاستن بگويد و در موقع گفتن ذكرهاى واجب هم بدن بايد بى‌حركت باشد بلكه(احتياط واجب آن است كه) در موقع گفتن ذكرهاى مستحبى نماز، بايد بدنش آرام باشد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 966 اگر در حال حركت بدن ذكر بگويد مثلاً موقع رفتن به ركوع يا رفتن به سجده تكبير بگويد، چنانچه آن را به قصد ذكرى كه در نماز دستور داده‌اند بگويد، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر به اين قصد نگويد، بلكه بخواهد ذكرى گفته باشد نماز صحيح است.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 967: حركت دادن دست و انگشتان در موقع خواندن حمد، اشكال ندارد، اگر چه احتياط مستحب آن است كه آنها را هم حركت ندهد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 968 اگر موقع خواندن حمد و سوره، يا خواندن تسبيحات بى‌اختيار به قدرى حركت كند كه از حال آرام بودن خارج شود، احتياط واجب آن است كه بعد از آرام گرفتن بدن، آن چه را در حال حركت خوانده دوباره بخواند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 969: اگر در بين نماز از ايستادن عاجز شود بايد بنشيند و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى نخواند
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 970 تا انسان مى‌تواند ايستاده نماز بخواند، نبايد بنشيند مثلاً كسى كه در موقع ايستادن، بدنش حركت مى‌كند يا مجبور است به چيزى تكيه دهد، يا بدنش را كج كند(يا خم شود يا پاها را بيشتر از معمول گشاد بگذارد) بايد به هر طور كه مى‌تواند ايستاده نماز بخواند ولى اگر به هيچ قسم حتى مثل حال ركوع هم نتواند بايستد، بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 971 تا انسان مى‌تواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند، بايد هر طور كه مى‌تواند بنشيند و اگر به هيچ قسم نمى‌تواند بنشيند، بايد(به طورى كه در احكام قبله گفته شد) به پهلوى راست بخوابد و اگر نمى‌تواند، به پهلوى چپ و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد، به طورى كه كف پاهاى او رو به قبله باشد
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 972 كسى كه نشسته نماز مى‌خواند، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد و ركوع را ايستاده به جا آورد، بايد بايستد و از حال ايستاده به ركوع رود و اگر نتواند، بايد ركوع را هم نشسته بجا آورد.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 975 كسى كه مى‌تواند بايستد اگر بترسد كه به واسطۀ ايستادن مريض شود يا ضررى به او برسد، مى‌تواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد، مى‌تواند خوابيده نماز بخواند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله 976 اگر انسان احتمال بدهد كه تا آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند مى‌تواند اول وقت نماز بخواند اگر چه احتياط آن است كه نماز را تأخير بيندازد .
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٥٩: مستحب است در حال ايستادن، بدن را راست نگهدارد، شانه‌ها را پايين بيندازد، دستها را روى رانها بگذارد، انگشتها را به هم بچسباند، جاى سجده را نگاه كند، سنگينى بدن را به طور مساوى روى دو پا بيندازد، با خضوع و خشوع باشد، پاها را پس و پيش نگذارد، اگر مرد است پاها را از سه انگشتِ باز، تا يك وجب فاصله دهد و اگر زن است پاها را به هم بچسباند
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٧٨: در ركعت اول و دوم نمازهای واجب يوميه انسان بايد اول حمد و بعد از آن يك سوره تمام بخواند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٧٩: اگر وقت نماز تنگ باشد يا انسان ناچار شود كه سوره را نخواند، مثلا بترسد كه اگر سوره را بخواند دزد يا درنده يا چيز ديگری به او صدمه بزند، نبايد سوره را بخواند. و اگر در كاری عجله داشته باشد، می تواند سوره را نخواند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٨٠: اگر عمدا سوره را پيش از حمد بخواند، نمازش باطل است. و اگر اشتباها سوره را پيش از حمد بخواند و در بين آن يادش بيايد، بايد سوره را رها كند و بعد از خواندن حمد سوره را از اول بخواند.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٨١: اگر حمد و سوره يا يكی از آنها را فراموش كند و بعد از رسيدن به ركوع بفهمد، نمازش صحيح است.
رساله عملیه گویا_ اختصاصی گنجینه صوتی تبیان_ رساله امام خمینی، احکام نماز؛ مسأله ٩٨٢: اگر پيش از آنكه برای ركوع خم شود، بفهمد كه حمد و سوره را نخوانده بايد بخواند، و اگر بفهمد سوره را نخوانده بايد فقط سوره را بخواند. ولی اگر بفهمد حمد تنها را نخوانده، بايد اول حمد و بعد از آن دوباره سوره را بخواند. و نيز اگر خم شود و پيش از آنكه به ركوع برسد بفهمد حمد و سوره يا سوره تنها يا حمد تنها را نخوانده، بايد بايستد و به همين دستور عمل نمايد.
لطفا منتظر باشید ...
