نواهنگی شنیدنی از شعرخوانی «سید حمید رضا برقعی»(دوباره پرشده از عطر گیسویت شبستانم؛ دوباره عطر گیسویت، چقدر امشب پریشانم؛ کنارت چای می نوشم به قدر یک غزل خواندن؛ به قدری که نفس تازه کنم خیلی نمی مانم؛ کتاب کهنه ای هستم پر از اندوه یا شاید؛ درختی خسته در اعماق جنگل های گیلانم؛ شبی می خواستم شعری بگویم ناگهان در باد؛ صدای حملهء چنگیز خان آمد... نمی دانم؛ چه شد اما زمین خوردم میان خاک و خون دیدم؛ درآتش خانه ام می سوخت گفتم آه ... دیوانم؛.. شکوه تخت جمشید اشک شد از چشم من افتاد؛ از آن وقتی که خاک پای سلطان خراسانم؛ اگر سلطان تویی دیگر ابایی نیست می گویم؛ که من یک شاعر درباری ام، مداح سلطانم)(تولید اختصاصی بانک صوتی تبیان)(5:15)