پدر اقتدار پرور تو

همسری داشت مثل مادر تو

یک جهان عاطفه رباب که بود

یار و هم سنگر برادر تو

این تویی ای غریب خانه ی خویش

که تو را زهر داد هم سر تو

تیر ها سخت زخم دار تنت

سوخت بر غربت بدن کفنت

گریه باید به تو چو ابر بهار

که خزان کرد حمله بر چمنت

یوسف فاطمه که میجوشد

عصمت و از تار تار پیروهنت

قصه کوچه داغ یاس کبود

خون دل گشت و ریخت از دهنت

همه در حیرتم چگونه کشید

تیر ها را حسین از بدنت

داغ بر داغ اهل بیت فزون

خوب شد باز زینب تو نبود

دخت زهرا مه صفر دیده

داغ مرگ پیامبر دیده

در کنار دو طشت خون دلش

در یکی پاره ی جگر دیده

چوبه ی خیزران به دست یزید

لب و دندان و طشت زر دیده

او که در قتلگه ز پا ننشست

داد اینجا زمام صبر ز دست

دید قرآن و صوت قرآن را

چوب خزران و در دندان را

ناله ی وا محمدا سر داد

همچو دل چاک زد گریبان را

گر نگاه سر حسین نبود

زینب از دست داده بود جان را

در خواب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد

آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد