کرفس دارای مواد معدنی منیزیوم و پتاسیم است که برای آرامش اعصاب و بیماریهای روحی نظیر (Vertigo) مفیدند. کرفس همچنین مقدار زیادی ویتامین‌های ک. و سی دارد که آنتی اکسیدان‌اند، موجب کاهش تورم یاخته‌های بدن، سم‌زدایی و مبارزه با روماتیسم و بیماری‌های سرطانی می‌گردند.
کرفس از معدود گیاهانی است که می‌توان آن را هم‌ز‌مان با میوه‌ها و گیاهان دیگر مصرف کرد و موجب دشواری در گوارش نمی‌گردد. برای نمونه با آب انگور و سیب (برای مبارزه با روماتیسم)، با زنجبیل (برای مبارزه با میگرن و سردرد) و با لیموترش (برای مبارزه با سرماخوردگی و قند بالای خون).
کرفس مقدار کمی کالری ولی مقدار زیادی الیاف غذایی دارد که اگرچه گواردن کامل آن‌را سخت می‌کند، اما آن را از معدود غذاهایی می‌کند که کالری منفی دارند و باعث کمبود اشتها و کاهش وزن می‌شوند.
کرفس و یا تخم کرفس هم ماهیچه‌ها را منبسط می‌کنند (مانند ماهیچه‌های جداره رگ‌ها) و هم ادرارآورند و به این واسطه کارشناسان تغذیه بر این عقیده‌اند که کرفس بهترین ماده غذایی برای مبارزه با مشکلات کلیه و مثانه، هم‌چون عفونت مجاری ادرار، نقرس (اسید اوریک بالا)، سنگ کلیه و همچنین فشار خون بالاست. کرفس در کاهش چربی خون بسیار سودمند است. کرفس به دلیل سدیم بالایی که دارد برای افراد مبتلا به پرفشاری خون، به خصوص کسانی که از داروهای کاهنده فشار خون استفاده می کنند، محدودیت مصرف دارد.