بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است‏
رَبِّ أَدْخِلْنِی فِی لُجَّةِ بَحْرِ أَحَدِیَّتِکَ وَ طَمْطَامِ یَمِّ وَحْدَانِیَّتِکَ وَ قَوِّنِی بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطَانِ فَرْدَانِیَّتِکَ حَتَّى أَخْرُجَ إِلَى فَضَاءِ سَعَةِ رَحْمَتِکَ وَ فِی وَجْهِی لَمَعَاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ آثَارِ حِمَایَتِکَ مَهِیبا بِهَیْبَتِکَ عَزِیزا بِعِنَایَتِکَ مُتَجَلِّلا مُکَرَّما بِتَعْلِیمِکَ وَ تَزْکِیَتِکَ وَ أَلْبِسْنِی خِلَعَ الْعِزَّةِ وَ الْقَبُولِ وَ سَهِّلْ لِی مَنَاهِجَ الْوُصْلَةِ وَ الْوُصُولِ وَ تَوِّجْنِی بِتَاجِ الْکَرَامَةِ وَ الْوَقَارِ وَ أَلِّفْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ فِی دَارِ الدُّنْیَا وَ دَارِ الْقَرَارِ وَ ارْزُقْنِی مِنْ نُورِ اسْمِکَ هَیْبَةً وَ سَطْوَةً تَنْقَادُ لِیَ الْقُلُوبُ وَ الْأَرْوَاحُ وَ تَخْضَعُ لَدَیَّ النُّفُوسُ وَ الْأَشْبَاحُ یَا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقَابُ الْجَبَابِرَةِ وَ خَضَعَتْ لَدَیْهِ أَعْنَاقُ الْأَکَاسِرَةِ لا مَلْجَأَ وَ لا مَنْجَى مِنْکَ إِلا إِلَیْکَ وَ لا إِعَانَةَ إِلا بِکَ وَ لا اتِّکَاءَ إِلا عَلَیْکَ ادْفَعْ عَنِّی کَیْدَ الْحَاسِدِینَ ،
پروردگارا مرا در ژرفاى دریاى یگانگى‏ات،و در میان اقیانوس یکتایى‏ات وارد ساز،و با نیروى چیرگى سلطنت‏ تنهاى‏ات توانمند گردان تا به فضاى بى‏کران رحمتت درآیم،درحالى‏که در چهره‏ام درخشندگیهاى‏ پرتو قرب از آثار حمایتت فروزان باشد و به شوکتت پرشکوه باشم،و به عنایتت عزیز باشم،و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار باشم،خدایا خلعتهاى عزّت و قبولى را بر من بپوشان،و برایم راههاى پیوند و پیوستگى را هموار کن، و به تاج کرامت و وقار تاجدارم نما،و میان من و شیفتگانت در دنیا و آخرت پیوند انداز، و از نور نامت شوکت و قوّتى به من عنایت کن که دلها و جانها مطیع من گردند، نفوس و بدنها نزد من فروتن شوند،اى آن‏که گردن گردنکشان برایش خوار گشته،و پادشاهان در پیشگاهش فروتن شده‏اند،پناهگاه و راه رهایى از تو جز به تو نیست و کمکى نیست جز از تو،و تکیه‏گاهى نیست‏ جز بر تو،خدایا!بداندیشى حسودان،
وَ ظُلُمَاتِ شَرِّ الْمُعَانِدِینَ وَ ارْحَمْنِی تَحْتَ سُرَادِقَاتِ عَرْشِکَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ أَیِّدْ ظَاهِرِی فِی تَحْصِیلِ مَرَاضِیکَ وَ نَوِّرْ قَلْبِی وَ سِرِّی بِالاطِّلاعِ عَلَى مَنَاهِجِ مَسَاعِیکَ إِلَهِی کَیْفَ أَصْدُرُ عَنْ بَابِکَ بِخَیْبَةٍ مِنْکَ وَ قَدْ وَرَدْتُهُ عَلَى ثِقَةٍ بِکَ وَ کَیْفَ تُؤْیِسُنِی [تُوئِسُنِی‏] مِنْ عَطَائِکَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِی بِدُعَائِکَ وَ هَا أَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْکَ مُلْتَجِئٌ إِلَیْکَ بَاعِدْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَعْدَائِی کَمَا بَاعَدْتَ بَیْنَ أَعْدَائِی اخْتَطِفْ أَبْصَارَهُمْ عَنِّی بِنُورِ قُدْسِکَ وَ جَلالِ مَجْدِکَ إِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْمُعْطِی جَلائِلَ النِّعَمِ الْمُکَرَّمَةِ لِمَنْ نَاجَاکَ بِلَطَائِفِ رَحْمَتِکَ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا وَ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ
و تیرگیهاى شرّ دشمنان را از من دور کن،و به من مهر ورز زیر سراپرده‏هاى عرشت،اى گرامى‏ترین گرامیان،ظاهر هستى‏ام را در به دست آوردن خشنودیت تأیید کن،و قلب و نهادم را با آگاهى بر راههاى رسیدن به پیشگاهت روشن فرما.خدایا چگونه از در خانه‏ات مأیوس و ناامید بازگردم درحالى‏که با اعتماد به تو وارد آن شدم،و چگونه از عطایت ناامیدم مى‏کنى‏ درحالى‏که مرا به دعا در پیشگاهت فرمان دادى،اینک به تو روى آورده‏ام و از تو پناه مى‏جویم بین من و دشمنانم دورى انداز، چنان‏که بین دشمنانم دورى انداختى،به نور پاک و عظمت و بزرگوارى‏ات دیدگان دشمنانم را از دین من نابینا کن،به یقین تو خداى عطابخش نعمتهاى بزرگ و باارزش به بندگان نجواگر خویش هستى،که با لطائف رحمتت تو را مى‏خوانند،اى زنده،اى پاینده‏ اى صاحب بزرگ و کرامت و درود خدا بر مولاى ما و پیامبر ما محمّد و بر خاندان‏ پاک و پاکیزه‏اش همه و همه.