حجت الاسلام والمسلمین حامد کاشانی شب هفتم محرم ۱۳۹۹چهارشنبه ۵ شهریور ماه ۱۳۹۹حسینیه ی ریحانه الحسین (س) واقع در پارک ارم، مهم اینست که دین را از چه ماخذی می گیریم و گرنه جای حق و باطل عوض می شود...
سخنرانی «حجت الاسلام حامد کاشانی» پیرامون «حضرت نکته‌ای را می‌گوید که آن نکته امروز هم برای ما کارآمد است که اگر در جایی اختلاف نظر شد چه کسی باید به حرف دیگری عمل کند؟ این مسئله امروز کاملاً اتّفاق می‌افتد و نیازی نیست که من دقیقاً بگویم کجا. کافی است شما روزنامه‌های را نگاه کنید، می‌بینید از آن کسی که حجّت داریم اطاعت کنیم امروز یک عدّه رسماً دنبال این هستند که هر روز به نوعی مخالفت خود را اعلام کنند»
سخنرانی «حجت الاسلام حامد کاشانی» پیرامون «اگر مردم از مقاومت و استقامت در راه خدا خسته شوند علی هم حاکم جامعه باشد گریه می‌کند ظاهراً ذلیل می‌شود، نمی‌تواند حکومت را اداره کند؛ چون قرار نیست بشکن بزند تکویناً همه چیز درست شود، چون فایده‌ای ندارد. پیامبر هم می‌توانست، ائمّه‌ی بعدی هم می‌توانستند قرار بر این نبود»
سخنرانی «حجت الاسلام حامد کاشانی» پیرامون «یکی از اتّهامات به امیر المؤمنین (علیه السّلام) این است که می‌گفتند سواد سیاسی علی پایین است؛ مثلاً این‌که باید با معاویه کنار بیایی. آن‌ها جلوی در ایستاده بودند، سخنگوی امیر المؤمنین (علیه السّلام) می‌گفت: عثمان بن حنیف. در جمع نبود. می‌گفتند در حال کشاورزی روی زمین است. می‌گفتند او را فرا بخوانید تا بیاید. می‌گفتند إن‌شاءالله نفر بعدی ما هستیم. وارد می‌شد و می‌آمد. نفر بعدی را صدا می‌کردند: سهل بن حنیف. می‌گفتند در محراب مسجد در حال عبادت کردن است. یک به یک شهرهای بزرگ و کوچک بین آن‌ها تقسیم شد و یک عدّه متوجّه شدند همه‌ی شهرها دارد تمام می‌شود. مثلاً می‌دیدند حتّی حکومت ساوجبلاغ هم نمانده! آن عدّه تقاضای ملاقات با امیر المؤمنین (علیه السّلام) کردند و به دیدن او آمدند. اشخاصی مثل زبیر، پسر عمه‌ی امیر المؤمنین (علیه السّلام)»
سخنرانی «حجت الاسلام حامد کاشانی» پیرامون «وقتی امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) به حکومت رسید در یک شرایط خاصّی قرار داشت. او در شرایطی به حکومت رسید که عمده ی مردم آن روزگار پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را معصوم نمی‌دانستند، ۲۵ سال هم حکومت دست افراد دیگری بود. وقتی امیر المؤمنین (علیه السّلام) به حکومت رسید یک سری عادات وارد جامعه شده بود. یکی از آن عادات این بود که حاکم تقدّس شخصی ندارد، جایگاه او تقدّس دارد، این صندلی تقدّس دارد نه این آدم. هر کسی روی آن بنشیند مقدّس و محترم است لذا شما می‌بینید مثلاً وقتی امیر المؤمنین (صلوات الله علیه) به حکومت می‌رسد، اگر اشتباه نکنم ابن عبّاس شش مرتبه اصرار می‌کند که معاویه را عزل نکن، چنین اشتباهی انجام نده»
لطفا منتظر باشید ...
