پدرم اینجا و مادرم اینجا و وطنم ایرانه
آخه من کجا برم همه جا جز اینجا
واسه من زندانه

عشق من اینجا و پسرم اینجا و اهل کردستانه
مرده و زنده ى من تشنه لب دنبال ِ
خاک خوزستانه

آخه من کجا برم رمضوناش رنگِ ربناى ِ مستِ
شجریان باشه

یا موذن زاده اذان افطارش جادوى خلوتیه
شهر تهران باشه

بچه غمگین ِ شطِ خرمشهرم که تموم دنیاش
قد آبادانه

دل تنگم خونه دل خونم مستِ سرخى خورشیدِ
غروب هرمزگانه

من غریبم همه جا مث ابر پاییز همه جا میبارم
اما تو خاک خودم موندن و مردنمو بیشتر دوس دارم

چاوشى خون تو و مردم تنهاتم
تکیه کن به قلب من تا ابد همراتم