شب که میاد دوباه
با یه بغل ستاره
مهتابه که می خنده
چشمامونو می بنده
می ریم تو خواب و رویا
یه جای دور از اینجا
اونجا که غرق نوره
یه راه بی عبوره
با بال پروازمون
می ریم تو هفت آسمون
پنجره ها وا میشن
پر از تماشا می شن
شب که میاد دوباه
با یه بغل ستاره
مهتابه که می خنده
چشمامونو می بنده
می ریم تو خواب و رویا
یه جای دور از اینجا
اونجا که غرق نوره
یه راه بی عبوره
با پر پروازمون
می ریم تو هفت آسمون
پنجره ها وا میشن
پر از تماشا می شن
تو دل ابر پاره
جون می گیریم دوباره
می شیم با قاصدکها
هم زبونو هم صدا
واسه خبر رسوندن
سر میزنیم به خوندن
تا وقتی شب سر بیاد
خورشید خانم در بیاد
با بال پروازمون
می ریم تو هفت آسمون
پنجره ها وا میشن
پر از تماشا می شن