توسط حضرت آيت الله حاج سيد محمد محسن حسيني طهراني چکیده: 1 حقايق ذهنيه وجودات مجرده هستند و ارتباط دو تعيّن خارجي با يكديگر فقط بر اساس علم و ادراك و شهود است و خود تعيّنات خارجي هيچ ارتباطي با هم ندارند بلكه فقط جنبۀ واسطيت دارند. 2 برگشت تحقق صورت ذهني به مثال منفصل اوست كه همان ربط مثال متصل انسان است با آن مثال منفصل كه به واسطۀ آن ارتباط مثالي است كه صورت تجردي انسان نسبت به موجود خارجي متحقق مي‌شود. 3 آثار خارجي مثالي بر اعمال خارجي مترتب نيست بلكه نفس نيّت و عزم و اراده دائماً آثار مثالي ايجاد مي‌كند. 4 غيرت را نبايد در قبال عبوديت قرار داد. 5 پوشاندن صورت زن در حج جايز نيست. 6 واقعيت حج يعني خروج از تعلقات بشري. 7 بزرگ‌ترين خطر براي سالك اين است كه آرامش او تعطيل باشد و طمأنينه و سكون را از دست بدهد؛ لذا استفاده مستمر و غير صحيح از تلفن همراه براي سالك بسيار مضر مي‌باشد. 8 جرياني از مرحوم علامه طهراني رضوان الله عليه در رابطه با خواب و روياي مرحوم آية الله خوئي در مورد احوالات مرحوم آية الله سيد ابوالحسن اصفهاني در عالم پس از مرگ. 9 وهن اسلام و تشيّع فقط در نوشتن مقالۀ الحادي خلاصه نمي‌شود.