وضع لسان
این موضع وسیع ترین مواضع دستگاه تکلم است .
علت نامگذاری این موضع به «لسان» ، نقش اصلی این عضو مهم دهان در تولید اکثر حروف و اصوات است.
موضع لسان شامل اجزاء مختلف زبان اصلی دندانها لثه ی آنها سقف دهان و زبان کوچک است ؛
زبان به ۶ قسمت تقسیم می شود :
اَقصَی اللسان :۱-ریشه زبان ۲–عقب زبان
وَسَطُ اللسان :۳-میان زبان
طَرفُ السان : ۴-سر زبان ۵- نوک زبان
حافَّةُ اللسان :۶- کناره زبان
دندان ها :
به ۴ دسته ی اصلی تقسیم می شوند و به ترتیب از جلو به عقب عبارتند از :
۱- ثنایا: دقیقا در جلو و وسط آرواره ها قرار دارد و تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره دو عدد)
۲- رَباعیات: تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره ۲ عدد). در طرفین ثنایا قرار دارند .
۳- انیاب : تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره ۲ عدد). در طرفین رباعیات قرار دارند .و در فارسی «نیش» نام دارند.
۴- اَضراس : بعلت دندانه دار بودن سطح فوقانی ، «ضرس» نام دارند . به این دندان ها در فارسی «آسیا» گفته می شوند. این دندانها ، خود ۳ قسم اند :
-ضواحک : تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره ۲ عدد). در فارسی به «آسیای کوچک» معروفند .
-طَواحِن : تعدادشان ۱۲ عدد است (در هر آرواره ۶ عدد). در فارسی «دندانهای آسیای بزرگ» نام دارند.
- نَواجِذ : تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره ۲ عدد). در فارسی به دندانهای «عقل» مشهورند .