موضع لسان این موضع وسیع ترین مواضع دستگاه تکلم است . علت نامگذاری این موضع به «لسان» ، نقش اصلی این عضو مهم دهان در تولید اکثر حروف و اصوات است. موضع لسان شامل اجزاء مختلف زبان اصلی دندانها لثه ی آنها سقف دهان و زبان کوچک است ؛ زبان به ۶ قسمت تقسیم می شود : اَقصَی اللسان :۱-ریشه زبان ۲–عقب زبان وَسَطُ اللسان :۳-میان زبان طَرفُ السان : ۴-سر زبان ۵- نوک زبان حافَّةُ اللسان :۶- کناره زبان دندان ها : به ۴ دسته ی اصلی تقسیم می شوند و به ترتیب از جلو به عقب عبارتند از : ۱- ثنایا: دقیقا در جلو و وسط آرواره ها قرار دارد و تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره دو عدد) ۲- رَباعیات: تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره ۲ عدد). در طرفین ثنایا قرار دارند . ۳- انیاب : تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره ۲ عدد). در طرفین رباعیات قرار دارند .و در فارسی «نیش» نام دارند. ۴- اَضراس : بعلت دندانه دار بودن سطح فوقانی ، «ضرس» نام دارند . به این دندان ها در فارسی «آسیا» گفته می شوند. این دندانها ، خود ۳ قسم اند : -ضواحک : تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره ۲ عدد). در فارسی به «آسیای کوچک» معروفند . -طَواحِن : تعدادشان ۱۲ عدد است (در هر آرواره ۶ عدد). در فارسی «دندانهای آسیای بزرگ» نام دارند. - نَواجِذ : تعدادشان ۴ عدد است (در هر آرواره ۲ عدد). در فارسی به دندانهای «عقل» مشهورند .