صامت ها آواهایی هستند که در هنگام تولید آن ها،هوا در نقطه ای از اندام های گویایی به مانع برخورد می کند؛ یا مجرای عبور هوا تنگ شده و ایجاد سایش می نماید. صامت ها می توانند در ابتدای واژه ها قرار گیرند ، یعنی نخستین صدایی که در واژه، شنیده می شود همان صامت می باشد . مقصود از صامت ها، حروف یا الفبای زبان است. الفبای زبان عربی از ۲۸ حرف تشکیل می شود که هر حرف شکل، نام و تلفّظ ویژه ی خود را دارا است. یاد سپاری:۱:اوّلین حرف از الفبای زبان عربی، الف می باشد که خود بر دو گونه است: ۱-الف حرکت پذیر که نام دیگر آن همزه است. ۲-الف حرکت ناپذیر که همان الف مدّی یا صدای کشیده می باشد. آن چه در بخش صامت ها وجود دارد ،همزه است و الف مدّی یکی از مصوّت است که در جای خود بیان خواهد شد. همزه گاهی به صورت (ا) و گاهی به صورت (ء)می آید و گاهی علامت همزه (ء) رو یا زیر همزه ی متحرّک قرار می گیرد ،(أَ-إِ-أُ) یادسپاری ۲:در تلفظ اسامی حروفی که به همزه ختم می شوند ، برای سهولت در قرائت ،همزه ی تلفظ نمی شود . مانند حرف ب که باء نوشته می شود ولی بدون همزه (با) خوانده می شود. یادسپاری۳:از میان حروف عربی تنها تلفظ ده حرف با زبان فارسی تفاوت دارد و آن حروف عبارتند از : (ث، ح، ذ، ص، ض، ط، ظ، ع، غ، و) که در بحث تمایز حروف به بیان تلفظ آن ها خواهیم پرداخت . حروف مقطّعه از مجموع ۱۱۴ سوره ی قرآن کریم ۲۹ سوره با حروف مقطّعه آغاز می شود که آن حروف به صورت جدا جدا و با اسم خود خوانده می شود . حروف مقطّعه بدون تکرار ۱۴ حرف عربی است که عبارتند از :(ا،ح،ر،س،ص،ط،ع،ق،ک،ل،م،ن،ه، ی) این حروف ، برای سهولت یادگیری در جمله ی (صِراطُ عَلیًّ حَقُّ نُمَسَّکُه ) گرد آوری شده استُ.